Vandaag weer een update van onze reis door Azië. We vinden het leuk als je berichtje achter onder dit blog achterlaat. Of volg ons op Instagram voor meer reisinspiratie.
–> NIEUW: abonneer je nu alvast op ons Youtube Kanaal. We zijn momenteel druk bezig om reisvideo’s vol met onze persoonlijke ervaringen en tips te maken. Abonneren is gratis en zo gedaan 🙂 Je helpt ons daar enorm mee en support ons harde werk. Bedankt alvast!
Op verkenning in Panglao
De meeste toeristen bezoeken de populaire bezienswaardigheden en activiteiten. Zo kun je bij Panglao een tour doen waar je gaat snorkelen met schildpadden en een mooi eiland bezoekt. Het probleem is dat iedereen deze tours doet en je zo met 30 of meer boten aanmeert bij dezelfde plek. Been there, done that en dat is niets voor ons. Hoe wij de leukste plekjes vinden? We openen Google Maps en zoomen in op de wat minder begaande paden, zoals het binnenland van Bohol. Er staan allerlei icoontjes, zoals een ‘fotocamera’, dat aangeeft dat er daar wat te zien valt. Klik je erop, dan staan er vaak foto’s bij van andere reizigers en wat reviews. Op deze manier komen we op de leukste afgelegen plekken, zonder andere toeristen.
Chasing waterfalls
Zo hebben we die ochtend ook twee watervallen gevonden, op zo’n 1,5 uur met de scooter vanaf ons hotel in Panglao. Dit rit ernaartoe is prima, de wegen zijn gewoon geasfalteerd. We volgen de weg op Google Maps, als deze ineens stopt. Er loopt een jungleweg naar beneden. Na 10 minuten voorzichtig afdalen zien we de waterval en zijn we sprakeloos, wat een plek! We nemen een duik in het koele water en genieten van de natuur en de rust.
Na het middaguur rijden naar de tweede waterval, die eigenlijk is gesloten voor publiek. Dit vanwege schade en omgevallen bomen door orkaan Odette van 1 jaar geleden. Bij de ingang zien we vervallen gebouwen met daarachter een pad, er is niemand te zien. Het is soms een beetje klauteren en bukken, maar goed te doen. Ook deze waterval is prachtig; turquoise water en omringd door jungle. Omdat het alweer 15.30 uur is, maken we alleen wat foto’s en rijden daarna terug naar ons hotel. We dineren die avond in een leuk restaurant, waar we in een kleine tipi tent plaatsnemen. Het eten (Spaanse tapas) is om je vingers bij af te likken, zo lekker!
Een dagje chillen op Dumaluan Beach
Aangezien we gisteren de hele dag op pad zijn geweest met de scooter, houden we het vandaag rustig. We rijden naar één van de mooiste stranden van Bohol, ter hoogte van de Bohol Beach Club. Dumaluan Beach is precies wat je van een tropisch strand verwacht: een wit zandstrand, blauwe zee en overal palmbomen. Wij zijn er op een zondag, wat niet al te handig is als je een rustig strand wilt. Doordeweekse dagen zijn vaak beter. Er loopt wat beveiliging rond bij het (privé?)strand voor het resort, maar we worden niet weggestuurd. Even niets doen, muziek luisteren en wegdommelen onder een palmboom.
Loboc: rijstvelden en suppen op de rivier
Deze ochtend pakken we een tricycle vanaf Panglao naar Loboc. Deze plaats staat vooral bekend om de Loboc Rivier, waar je allerlei activiteiten kunt doen zoals suppen, kanoën en in de avond vuurvliegjes kijken. Ook liggen de beroemde Chocolate Hills in de buurt en kun je schattige tarsier aapjes bewonderen. Dit hebben we de vorige keer al gedaan, dus gaan we op zoek naar andere activiteiten. We huren een scooter en rijden wat rond in de omgeving die omringd wordt door rijstvelden, lokale dorpen, groene heuvels en eetstalletjes. In de namiddag gaan we – samen met een gids – een uur suppen op de Loboc Rivier. Het is even wennen, maar al snel staan we op het supboard en horen we alleen nog maar de fluitende vogels en onze peddels in het water. Een hele toffe ervaring!
In the middle of nowhere / soms gaat het niet zoals je denkt
Vandaag gaan we op pad met de scooter en hebben we op Google Maps twee gave uitkijkpunten gevonden. Het eerste uitkijkpunt ligt ergens op een berg langs een weg. Na een half uur rijden slaan we een zijweg in die steeds slechter wordt. Op een gegeven moment moeten we de scooter parkeren en verder lopen. Op Google staat dit trouwens gewoon aangegeven als een doorgaande weg. Niets verrast ons meer in de Filipijnen, haha! Het is flink warm wanneer we een klein pad heuvelopwaarts lopen. Er is hier helemaal niets op wat kleine rijstvelden, bamboe huisjes en koeien / waterbuffels na. We zagen 1 andere scooter met toeristen, maar die keerden om toen het pad slechter werd. Na een half uur zweten, puffen en steunen is het uitkijkpunt nergens te vinden. We zitten niet eens in de buurt en besluiten terug te gaan. Ondanks dat we geen uitzicht hebben, is het wél een mooie omgeving midden in de natuur.
Op naar het tweede uitkijkpunt
Hiervoor rijden we meer dan een uur over hobbelige weggetjes, rijstvelden en lokale dorpen. Ook hier is het uitkijkpunt niet aangegeven en kunnen we het niet vinden. We vragen het aan twee vrouwen die voorbij lopen, maar die begrijpen het niet en willen met ons op de foto haha. We doen nog een poging om door de dichtbegroeide jungle naar het uitkijkpunt te hiken, maar dit geven we al snel op. En maar goed ook, want nog geen 10 minuten later barst er een flinke regenbui los! We schuilen bij een lokale sari sari store (klein winkeltje) en praten wat met de vriendelijke eigenaar. Na 45 minuten is de regen wat minder en rijden we terug naar de hoofdweg. Helaas houden we het niet droog en zijn we al snel doorweekt. De kronkelende weg tussen Carmen en Loboc is prachtig, maar met regen erg glad. Daarnaast ligt er ook nog eens flink wat olie op de weg. Leon rijdt voorzichtig, terwijl andere toeristen op de scooter ons voorbij racen. Dat gaat niet lang goed, we zien de bergweg naar beneden niet één, maar twee keer mensen vol onderuit glijden met de scooter! En dat is geen pretje met flinke schaafwonden, blauwe plekken en overal bloed. Geen idee hoe het ook gaat met de schade aan de scooter in dit soort landen…. Gelukkig komen wij heelhuids weer aan bij ons hotel in Loboc.
Bizar feitje: de Loboc River heeft normaal gesproken een soort groen-blauwe kleur. Als het regent, stroomt er modder / grond in de rivier waardoor het water bruin wordt. Rivieren en watervallen kun je dus het beste bezoeken op een droge dag als je mooie foto’s wilt.
Anda: snorkelen, grotten & nieuwe vrienden
Na drie dagen in Loboc, reizen we door naar het zuidoosten van Bohol, dat nog niet zo toeristisch is. We willen de lokale bus pakken, maar belanden uiteindelijk in een minibus. De chauffeur dropt ons af bij een kleinschalig resort aan de zee, waar we twee nachten hebben geboekt. Na een vriendelijk onthaal van de eigenaresse en het personeel, relaxen we wat in een hangmat in de tropische tuin. Daarna nemen we een duik in de zee, er valt tijdens het snorkelen aardig wat te zien zoals schildpadden, clownfish (nemo’s), nudibranch, scholen sardientjes en zeeslangen. Wel uitkijken voor zee-egels, want die zitten overal. Het koraal is kleurrijk, maar ligt wel wat dieper. Het valt ons op dat het water vrij troebel is. We laten ons vertellen dat er momenteel twee zeestromingen bij elkaar komen, waardoor er veel plankton en andere kleine deeltjes in het water zitten. Dat is een beetje balen, maar wat doe je eraan?
Op pad met lokale vissers
Die avond raken we aan de praat met eigenaresse Leah, ze geeft ons veel tips en nodigt ons uit om mee te gaan vissen met lokale vissers. Dat slaan we natuurlijk niet af en we staan de volgende ochtend klaar op de afgesproken tijd (06.00 uur). Dat we vervolgens nog een uur moeten wachten op de rest, verbaast ons niets. Ze zijn hier niet zo op de tijd. We stappen in een eenvoudige, kleine boot en varen naar open zee. Een familielid van Leah is met onze boot mee, want de lokale visser praat geen woord Engels. Leah gaat met een andere hotelgast in een boot, maar die keert al snel terug omdat hij zeeziek wordt. Wij dobberen nog een tijdje rond en proberen wat te vangen, maar helaas. Er lijkt niet veel vis in de zee te zitten.
Als we terugkomen, hebben ze als ontbijt gegrilde inktvis (het aas), vis en een vissalade voor ons gemaakt. Lokale lekkernijen, maar mijn maag draait er drie keer van om als ik er naar kijk. In de salade kijken de vissenkoppen me aan, bleh! Ik zeg dan ook maar geen honger te hebben en eet alleen wat rijst en de gegrilde vis. Leon probeert moedig wel het eten, al slaat hij de vissenkoppen ook over. Bij het eten bieden de vissers ons kokosnootwijn aan (Lambanog), een lokaal drankje. Ze vergeten wel even te melden dat er 40-45% alcohol in zit en vaak illegaal gebrouwen wordt. Deze info vonden we later op Google, nadat we beiden een paar bekers op hadden, oeps!
Cabagnow Cave & White Beach
Het is weer een prachtige zonnige dag als we op de scooter stappen richting Anda. We ontbijten in een klein café en rijden daarna naar de Cabagnow Cave, een kleine grot / cenote waar helder blauw zeewater in zit. Als we aankomen, staan er een aantal scooters, maar het is niet enorm druk. Na 10 minuten is de helft alweer weg en hebben we de grot bijna voor onszelf. We springen vanaf de rots de grot in en zwemmen rond in het water. Met een trap klim je er makkelijk weer uit. Rond het middaguur schijnt de zon in de grot, dit is de beste tijd om te gaan. We bezoeken nog de andere zeegrot op hetzelfde terrein, maar deze is een stuk minder mooi. Hierna rijden we naar White Beach, waar we met onze drone vliegen en over het strand wandelen. In de namiddag eten we bij Blue Star Dive Resort en snorkelen daarna voor de kust. Vlakbij zitten twee enorme schildpadden te eten van het zeegras. Het is alweer einde dag en we scooteren (is dat een woord) terug naar ons resort. Daar hebben we een gezellige avond met de andere gasten en het personeel.
Een magische zonsopkomst
Vlakbij ons hotel zagen we een aantal groene heuvels met een mooi uitzicht. Aangezien we de vorige keer de uitkijkpunten niet hadden gevonden, rijden deze ochtend vroeg (05.30 uur) richting de heuvels. De zon komt langzaam op, in de verte zie je enkele rookpluimen omhoog komen van het afval dat elke ochtend wordt verbrand. Waterbuffels staan rustig te grazen en vogels zingen hun lied. Niemand is zo gek om hier al zo vroeg te staan, dat maakt het moment extra speciaal. Als de zon op onze huid begint te branden, rijden we terug naar het hotel voor een lekker ontbijtje (banana pancakes). We doen vandaag niet veel; op wat snorkelen en relaxen in een hangmat na.
Onvergetelijke momenten
Einde van de dag springen we nog in een boot bij lokale vissers, deze keer gaan we inktvis vangen. Als het donker wordt, gaan er kleine lichtjes het water in waar de inktvissen op af komen. Het duurt niet lang voordat Leon er een paar heeft gevangen. Ik bewonder in de tussentijd de prachtige sterrenhemel die steeds beter zichtbaar wordt. Als we terug varen, licht er allemaal plankton op in het water, zo bijzonder! Ik stop mijn hand in de golven, die meteen omringd wordt door kleine lichtjes.
Dat we inmiddels een goede band hebben opgebouwd met Leah en haar familie wordt wel duidelijk. Onze laatste avond regelen ze als afscheid een band en een karaokeset. Leon en ik wagen nog een poging en zingen het lied “Stay” van Rihanna (video op aanvraag 😉 haha. Ook dansen we op populaire Filipijnse nummers en koelen daarna af met een koud biertje.
To Camiguin, or not to Camiguin?
Zoals je eerder hebt gelezen, stond een bezoek aan het Filipijnse eiland Bohol eigenlijk niet op de planning. We hebben het onwijs naar ons zin, dus zeker geen spijt van. Inmiddels is het eiland Camiguin open voor ongevaccineerde reizigers (vanaf 17 maart 2023), maar moet je alsnog een sneltest doen. Daar hebben we geen zin in, dus besluiten om dit eiland over te slaan. Jammer, maar zo gaat dat soms. We zitten inmiddels 2,5 week op Bohol en weten niet precies wat we willen. Naar een ander eiland in de Filipijnen? Of toch iets eerder naar Thailand? We kiezen voor het laatste en boeken een ticket naar Bangkok.
Bedankt dat je de tijd neemt om dit blog te lezen, we delen onze ervaringen met veel plezier. Onze tijd in de Filipijnen zit erop, maar het avontuur gaat verder. Ga je mee en volg je onze reis door Thailand? We zijn voorlopig nog lekker aan het reizen door zuidoost Azië.
P.S. vertel anderen gerust over onze reis, deel ons blog of volg ons op Instagram. Er volgt snel weer een nieuw blog.
Liefs, Lizette & Leon
The Salty Beachbums
