De laatste weken van onze reis zijn alweer aangebroken, de tijd gaat dan ineens snel. We zijn nog steeds aan het island hoppen in de Golf van Thailand. Na een kleine week op Koh Samui en een week op Koh Phangan, reizen we nu af naar Koh Tao. Dit eiland staat vooral bekend om het duiken en de relaxte sfeer. Benieuwd naar wat we allemaal hebben meegemaakt? Je leest het in dit reisverslag. Laat gerust een berichtje achter onder dit blog of volg ons op Instagram !
–> NIEUW: abonneer je nu alvast op ons Youtube Kanaal. We zijn momenteel druk bezig om reisvideo’s vol met onze persoonlijke ervaringen en tips te maken. Abonneren is gratis en zo gedaan 🙂 Je helpt ons daar enorm mee en support ons harde werk. Bedankt alvast!
Aankomst op Koh Tao
We pakken de vroege ferry naar Koh Tao, binnen een uurtje komen we aan op de haven. Ondanks dat het een klein eiland is, wordt je bij aankomst meteen omringd door chaos. Roepende taxichauffeurs, mensen die je aan een hotel willen helpen of tours verkopen. Snel lopen we uit de drukte, een paar straten verder. We hebben een taxi nodig naar ons eerste hotel, een boomhut in de bergen met uitzicht op zee. Het is nog geen 10 minuten rijden, maar als we bij een taxi-mannetje vragen hoeveel het kost, durven ze maar liefst 400 baht te vragen (bijna 11 euro!). Dit is voor Nederlandse begrippen misschien heel normaal, maar in Thailand veel te duur. We bedanken vriendelijk en lopen stug door, opzoek naar een taxi die een eerlijke prijs rekent.
Songkran Festival
Wat we even waren vergeten, is dat het Songkran Festival vandaag gevierd wordt. Dit wordt ook wel het waterfestival genoemd, hiermee vieren ze het Thaise Nieuw Jaar. Super leuk om dat mee te maken, want iedereen gaat de straat op om elkaar nat te gooien met water. Alleen net even wat minder leuk als je net bent aangekomen en met al je tassen en backpacks door de straten heen moet…. Gelukkig ‘sparen’ de meeste mensen ons en komen we redelijk droog bij de hoofdstraat en de 7/11 (supermarkt). Het is super heet en naar ons hotel lopen is 2 kilometer bergopwaarts. Dat is geen optie. Ineens worden we geseind door iemand met een pick-up auto aan de overkant. Hij vraagt waar we heen moeten en uiteindelijk komen we een prijs overeen van 200 baht. Tassen achterin, wij erbij en zo komen we al snel aan bij ons hotel.
Met een gammele scooter de heuvels op
Ondanks dat we vrij vroeg aankomen (11.00 uur), kunnen we meteen onze bungalow in. Het is een mooie kamer met prachtig uitzicht op Shark Bay. Ook lopen er schattige katten rond, zien we veel eekhoorntjes in de bomen en ontdekken we een enorme tokey gekko op ons balkon. Het lijkt wel of die reuze hagedissen ons achtervolgen haha! Het schijnt dat ze geluk brengen en wij vinden ze fascinerend, dus ons hoor je niet. Aangezien ons hotel erg afgelegen ligt, huren we meteen een scooter. Ze hebben er nog maar één staan, die ziet er niet al te best uit, maar anders moeten we weer terug naar het centrum naar een scooterverhuurder. We gaan dus akkoord met twee dagen scooterhuur, dit kost maar 150 baht per dag (4 euro).
Een bijzonder uitkijkpunt
We gaan meteen met de scooter richting het centrum, om een koffie te doen en daarna een uitkijkpunt te bezoeken. Zodra we in de buurt van het centrum komen, zien we al meteen dat een koffie drinken he-le-maal niets wordt. Er staan overal mensen (zowel locals als toeristen) met waterkanonnen en emmers water. Snel doorrijden gaat niet, want de weg wordt geblokkeerd door langzaam rijdend verkeer. Nat worden we sowieso, daar waren we al op voorbereid haha! Een beetje verkoeling kan trouwens geen kwaad met temperaturen van rond de 34 graden. Eenmaal uit de drukke hoofdstraat, rijden we richting het noordwesten van Koh Tao. Op Google Maps hebben we een uitkijkpunt gezien, maar de weg is momenteel afgesloten. We pakken een andere route de heuvel op, al dit wel erg stijl. Zeker met ons twee op die gammele scooter. Het laatste stuk van de weg is de helling bijna 45 graden, bizar gewoon! Zelfs lopend is dit bijna niet te doen. En het ergste is nog, dat er bovenaan niet eens een uitkijkpunt is. Toevallig staan er twee mensen buiten bij hun scooter, waar we aan vragen of ze weten waar het uitkijkpunt is. Dat weten ze niet, maar ze nodigen ons wel uit om het uitzicht vanuit hun gehuurde villa te bekijken. Super lief en echt een prachtig uitzicht over Sairee Beach. Er gaat direct door ons hoofd hoeveel je voor zo’n villa betaald, maar we vragen het niet. Vast buiten ons budget 😉
Op naar een duikresort
Na een dag weinig gedaan te hebben, vertrekken we de volgende ochtend naar een duikresort op vijf minuten rijden. Dit resort ligt direct aan het strand en een stuk centraler, met genoeg restaurants en winkels op loopafstand. Omdat je meestal rond 11.00 uur moet uitchecken en vaak rond 14.00 pas kunt inchecken, is de kans aanwezig dat je kamer nog niet klaar is. De vorige keer hadden we geluk, deze keer niet. In de tussentijd bestellen we een vruchtendrankje en wat eten, wandelen over het strand en informeren alvast bij de duikschool. Na het inchecken doen we nog ergens een bakkie en relaxen daarna op de kamer. Niet om te zeuren, maar de kamer valt best tegen. Het is super gehorig, de badkamer is erg verouderd, het toiletwater is groen? En de wifi vanuit de kamer is erg traag. Nogal vervelend, want ik moet regelmatig werken vanaf mijn laptop. Ook adverteerde dit ‘resort’ met een zwembad, maar daar kun je dus helemaal geen gebruik van maken omdat er continue duiklessen worden gegeven (je mag er dan niet in!). Omdat de beoordelingen van anderen wél goed waren, hadden we al vier nachten geboekt. We maken er maar het beste van.
Tropische stranden en verlaten resorts
De eerste twee dagen van ons verblijf bij het nieuwe resort huren we een scooter en gaan we nog niet duiken. We rijden in een klein kwartier naar een prachtige baai met palmbomen, een schommel en aan beide kanten grote granieten rotsen. Het doet een beetje denken aan de Seychellen. Wat ons meteen opvalt, is dat er hier overal ‘verlaten’ bungalows staan. Rechts van het strand lopen we via een betonnen trap langs de kust en vinden we zelfs een compleet vervallen resort! Echt zonde, want de locatie is super mooi, direct aan het heldere water. Onze nieuwsgierigheid neemt het al snel over, we gaan op ontdekkingstocht in enkele vervallen bungalows.
Helemaal aan het eind van het kustpad, kom je bij nóg een vervallen resort (Jansom Bay). Hier zijn wel beheerders aanwezig en moet je 100 baht betalen om ‘hun’ strand op te mogen. Dit doen we niet, in plaats daarvan lopen we rond het vervallen resort opzoek naar mooie fotoplekken van de baai. Daarna wandelen we de 2 km weer terug, onderweg nemen we nog een duik in de zee vanaf de rotsen. In de namiddag lopen we naar de duikschool om onze spullen te passen en alles te regelen. We gaan twee duiken doen in de ochtend en bepalen daarna of we meer willen duiken. Omdat we de volgende dag al om 06.30 uur vertrekken met de duikboot, gaan we vroeg naar bed.
De onderwaterwereld van Koh Tao
Normaal slapen we elke ochtend uit, dus het is even wennen als de wekker om 06.00 gaat. Nog half slapend, stappen we in een kleine boot die ons naar de verder gelegen duikboot brengt. De eerste duikstek is op een uurtje varen, de meeste mensen ploffen boven op het zonnedek in een zitzak. Wij pakken koffie en wat koekjes, want op een lege maag duiken is ook niets. Vlak voordat we bij de duikplek aankomen, worden we voorgesteld aan onze gids en nemen we de duik door. Er is deze maand een grote kans om walvishaaien te zien, dus fingers crossed! Als we in het water springen, zien we eigenlijk al meteen dat het zicht niet al te best is. Dat is balen, want dan wordt fotograferen met mijn onderwatercamera een stuk lastiger. We duiken rondom diverse pinnacles, een soort hoge rotsen in het water begroeid met koraal. Daaromheen zwemmen grote scholen vissen zoals barracuda, tonijn en tandbaarzen. De laatste keer doken we op Bonaire, daar hebben we veel zelfstandig gedoken en konden we op onze eigen tempo rondzwemmen. Nu moeten we onze duikgids volgen, en die zwemt langs alles alsof ze de trein moet halen. Irritant, maar weinig aan te doen. Al na 36 minuten komen we boven bij de boot (normaal duren onze duiken bijna een uur) en we vragen ons af waarom het zo kort was.
Voor de twee duik varen we terug richting Koh Tao, naar Shark island. Ondanks de naam, zitten hier geen haaien, althans nu niet meer. Ook hier is het zicht onderwater niet heel goed (circa 10 meter), maar we genieten alsnog van de duik. Onderwater ervaar je een soort zwevende vrijheid, dat blijft bijzonder. Gelukkig duurt deze duik 50 minuten, al hebben we nog steeds een gehaast gevoel. Als we rond 12.00 terug zijn, twijfelen we of we morgen weer gaan duiken. We geven bij de duikschool aan dat we echt een stuk langzamer willen duiken en meer tijd nodig hebben om foto’s te maken. Na het gesprek toch maar nog twee duiken geboekt. Dat wordt weer vroeg ons bed uit 🙂 Voordeel daarvan is wel dat je nog de hele middag hebt om andere dingen te doen.
De tweede duikdag: door kleine grotten vol nudibranch
Deze ochtend is het een beetje chaotisch. Als we voor de duikschool staan, worden we ineens in een pick-up gezet naar de pier. Blijkbaar is de kleine boot lek en hebben ze de duikboot daarom ergens anders “geparkeerd”. Geen probleem, want het is toch maar 10 minuten rijden naar de pier. Op de boot maken we kennis met onze nieuwe duikgids, daar hebben we meteen een beter gevoel bij. De twee duikplekken die we vandaag bezoeken, liggen in het noordwesten vlak bij Koh Nang Yuan Island. Tijdens de eerste duik cirkelen we om een pinnacle heen en zien veel kleurrijke vissen, koralen, scholen vis en super veel nudibranch (gekleurde naaktslakken). Het zicht is gelukkig iets beter dan gisteren en er is weinig tot geen stroming. Onze nieuwe duikgids doet het een stuk rustiger aan, daar zijn we erg blij mee.
De twee duik gaat eerst over een zandvlakte en dan naar een grot met allerlei openingen. Hier en daar is het best krap en twijfelen we of we er wel doorheen moeten zwemmen. Koraal is vlijmscherp en je kunt je er flink aan open halen. We doen het toch en volgen de groep. Binnen in de zeegrotten groeit er kleurrijk koraal en zie je allerlei vissen en garnalen in de donkere spelonken. Helaas is het op sommige plekken toch wat te krap, waardoor we beiden wat krasjes en sneetjes op onze armen en handen hebben. Niets ernstigs hoor, maar zelf hadden we nooit door zulke kleine grotten heen gezwommen. Aan het einde van de duik helaas nog steeds geen walvishaai gezien, daarmee moet je nou eenmaal geluk hebben. De rest van de middag zijn we best moe van het duiken. We zoeken rustig naar een ander hotel, want we willen nog wel langer blijven op dit eiland.
Welverdiende luxe
De laatste week is alweer bijna aangebroken. Na de slechtere ervaring met het duikresort, verwennen we onszelf met een wat luxer hotel in de heuvels met uitzicht op Tanote Bay. Het voordeel van een klein eiland is dat alles in de buurt ligt. We zijn binnen 10 minuten bij ons nieuwe hotel en voelen ons daar direct meer op ons gemak. We hebben hier alles wat we ons maar kunnen wensen: een ruime en moderne kamer, eigen balkon, twee zwembaden, een restaurant en eindelijk goede en snelle wifi op de kamer. Die middag zwemmen we rondjes in een enorme infinitypool en lopen de vele trappen af naar het strand van Tanote Bay. We poedelen wat in het heldere water en lopen daarna weer terug (goede work-out). Onderweg zien we schattige eekhoorntjes in de bomen, daar zitten er hier heel veel van. In de avond proeven we allerlei Thaise gerechten bij een lokaal restaurant (lopend buffet). Onze favoriete gerechten zijn Khao Soi, Pad Thai, papaya salade, kip met cashewnoten en groene / rode curry. Het is elke avond een feestje om te eten!
Scooter huren op Koh Tao
Deze ochtend laten we ons door de gratis shuttlebus van het hotel bij de pier afzetten. Hier hebben we afgesproken met iemand die scooters verhuurt. Er gaan veel slechte verhalen rond over scooters, zowel van verhuurbedrijven als huurders. Koh Tao heeft op sommige plekken erg steile heuvels, waardoor veel (vooral onervaren scooterrijders) ongelukken krijgen. Onze verhuurder verteld ons dat er elke week wel een toerist is die met een scooter verongelukt. Ze willen dan niet de kosten betalen en laten de scooter liever achter! Om dat te voorkomen, nemen de meeste scooterverhuurbedrijven tegenwoordig je paspoort in als onderpand. Daar zijn wij alleen niet zo happig op, want als ze je paspoort kwijt raken, heb je een probleem. Gelukkig vraagt deze verhuurder alleen een borg van 3000 baht (85 euro) en de volledige betaling vooraf. We huren de scooter – of eerder gezegd motor (160 cc) voor de komende 6 dagen. Wat gegevens invullen, foto’s maken als bewijs, helmen mee en klaar. De rest van de dag liggen we vooral aan het zwembad, werken wat op onze laptop en sporten op de kamer.
Relax, take it easy
Dit is misschien een beetje een raar onderwerp voor in dit reisverslag (of niet), maar we willen het toch even kort vermelden. Wiet is namelijk sinds 8 maanden legaal in Thailand. En dat merk je overal, op elke hoek van de straat zit een shop waar je dit kunt kopen. Vinden we niet erg, want iedereen moet lekker doen waar die zelf zin in heeft. Maar als wij aan het ontbijt zitten met een kopje koffie om 09.00 uur en iemand aan de tafel naast je steekt een (behoorlijk sterk ruikende) joint op, dan is dat echt niet relax! Bijna iedereen rookt wiet de hele dag door, maakt niet uit of je met je gezin en kinderen ernaast zit, boven op een uitkijkpunt, voor het duiken etc. We hebben zelfs een keer gehad dat onze hele slaapkamer stonk omdat iemand op het balkon naast ons een joint zat te roken en onze airco deze lucht van buitenaf ‘opzoog’ en onze kamer inblies. Thailand wordt hierdoor voor mij echt een stuk minder interessant als vakantieland. Maar misschien wordt jij er wel heel blij van 😉
Snorkelen tussen de haaien
We vertrekken vandaag vroeg naar Sai Daeng Beach, een van de meer rustigere stranden van Koh Tao. De weg er naartoe zit vol bochten en heuvels, maar dat geeft wel mooie uitzichten. Ik vertrouw Leon volledig, gelukkig heeft hij veel rijervaring met een scooter. Bij aankomst parkeren we de scooter en lopen we via een resort de trap af naar beneden. Het strand ligt aan een verscholen baai met helder water en wat rotsen. We willen graag samen snorkelen, maar dat kan helaas niet want iemand moet op de spullen passen. Onze camera en drone laten we niet onbeheerd achter natuurlijk. Ik duik met mijn camera het water in en Leon gaat zonnen op het witte zandstrand. Er valt genoeg te zien qua vissen, maar het koraal valt een beetje tegen. Zoals op veel plekken in Thailand is het koraal gebleekt, beschadigd of dood. Ik zwem de hele baai door van rechts naar links. Net als ik besluit om terug te zwemmen, wordt ik ineens omringd door meer dan 15 zwarte rifpunthaaien! Deze kleine haaisoort is redelijk onschuldig en valt zelden aan. Ik geniet intens als ze mij nieuwsgierig aankijken tijdens het voorbij zwemmen. Snel maak ik wat foto’s en filmpjes van dit bijzondere moment.
De mooiste droneshots
Na het snorkelen eten we een hapje bij het restaurant aan het strand. Even in de schaduw, want voor je het weet, ben je verbrand. Aan de rechterkant van de baai zien we een trap omhoog lopen naar een grote villa. Nieuwsgierig en avontuurlijk als we zijn, volgen we dit pad om te zien waar we uitkomen. Tot onze verbazing kunnen we gewoon het balkon van de villa oplopen en hebben we een top uitzicht over de baai. Vanaf hier laten we onze drone de lucht in en vliegen wat rond door de baai en naar Shark Island. Hierna stappen we op de scooter naar de andere kant van het eiland om nog meer droneshots te maken. Een populair eiland voor de kust van Koh Tao is Koh Nang Yuan. Dit zijn eigenlijk twee losse eilanden verbonden met een spierwitte zandbank. Eerst wilde we dit eiland bezoeken, maar het schijnt wel erg toeristisch te zijn. Het ligt vlakbij de kust, dus we vliegen er gewoon heen met onze drone 🙂
Onze laatste dagen op Koh Tao
Het is vandaag weer tijd voor een knipbeurt, Leon zijn haar groeit altijd super snel. Ik ga deze keer zelf ook maar, wordt na 3,5 maand wel tijd. Voordat we naar de kapper gaan, proberen we een orangespresso (espresso & sinaasappelsap). Het schijnt hier een specialiteit te zijn, maar wij vinden het niet heel bijzonder. Daarna rijden we naar een uitkijkpunt halverwege het eiland. Het begin van de weg is prima te doen, maar daarna wordt het al snel stijl en vol met bochten. Net voordat de weg overgaat in een soort zandpad, parkeren we de scooter aan de rechterkant. Volgens Google Maps was dit één van de weinige uitkijkpunten waar geen entree wordt gevraagd (staat vaak op privéland). We zien een nieuw café en wat bouwwerkzaamheden, maar verder niemand, dus lopen we de berg op. Het is gelukkig maar 5 minuten wandelen, want het is nog steeds erg warm met een hoge luchtvochtigheid. Het uitkijkpunt is mooi, maar niet spectaculair. Voordeel is dat we de enige zijn.
Na een half uurtje lopen we weer naar beneden en rijden we naar de kapper. De vriendelijke dame spreekt gelukkig net voldoende Engels om te begrijpen wat we willen. Na een half uur staan we weer buiten met een frisse coupe, nu is het tijd voor een smoothiebowl lunch 🙂 De rest van de middag liggen we aan het zwembad. Ik ben niet zo lekker en voel een verkoudheid aankomen. We weten voor het gemak bij het restaurant van ons hotel en gaan daarna vroeg slapen.
Snorkelen bij Tanote Bay
De volgende ochtend zitten mijn holtes helemaal dicht. We zijn gelukkig niet echt ziek geweest deze reis, op wat onrustige darmen in het begin na. We rijden na het ontbijt naar de pharamacy om vix te halen. Ik ga nog even terug naar bed en Leon gaat aan het zwembad liggen. Gelukkig voel ik me al snel beter en besluiten we om na de lunch te gaan snorkelen in Tanote Bay. In deze baai staat een hele grote rots, waar mensen continue vanaf ‘cliffjumpen’. Het koraal begint al na een paar meter van het strand en we zien veel vissen rondzwemmen. Helaas is er ook hier veel dood en kapot koraal; we zien regelmatig mensen die erop staan. We snorkelen naar het diepere gedeelte (10 meter) waar het koraal nog mooi is. Onder ons zien we nog een grotere haai zwemmen, maar die is na een paar keer knipperen met onze ogen alweer weg.
John Suwan Viewpoint & Freedom Beach
In de middag rijden we naar één van de mooiste uitkijkpunten van Koh Tao: John Suwan viewpoint. We hopen dat niemand zo gek is om rond het hete middaguur naar boven te klimmen. De wandeling is kort, maar best pittig. We klauteren over rotsblokken met behulp van touwen. Als we aankomen, zitten er een handjevol mensen bovenop de berg. We wachten tot het rustiger is en maken daarna wat foto’s. Op de weg naar beneden vinden we een ander pad dat naar boven loopt. Als we dit pad volgen, komen we uit bij een verlaten huis tussen de rotsen. Een goede plek om de drone de lucht in te laten. Van bovenaf is het nóg mooier! Hierna lopen we naar Freedom Beach, een verscholen baai omringd door granieten rotsen. Er zijn op dat moment (16.00 uur) best veel mensen op het strand, te druk voor ons. We rijden terug naar het hotel en boeken alvast boottickets voor de reis naar Surat Thani. Vanaf daar vliegen we weer terug naar Bangkok, waar we nog een paar dagen blijven.
Van Koh Tao naar Bangkok
Het openbaar vervoer in Thailand bestaat vooral uit ferry’s, bussen en treinen. Vliegen kan natuurlijk ook en is de snelste optie. Vanaf Koh Tao pakken we om 09.30 uur de ferry naar het vaste land van Thailand. Reizen met de ferry is trouwens prima te doen; je kunt binnen of buiten zitten, er is een barretje met drinken en snacks, comfortabele stoelen en ruimtes met airco. Aangezien Koh Tao het verste weg ligt, stopt de ferry onderweg ook nog bij de eilanden Koh Phangan en Koh Samui. Vooral in het begin zijn de golven best hoog en gaat de boot alle kanten op. Gelukkig neem ik altijd een reis pilletje in, dus heb nergens last van. Na zo’n 3 uur varen, meren we aan bij de pier van Surat Thani. We pakken onze backpacks en lopen naar onze tourcar, die bij het ticket zit inbegrepen. Vanaf de pier naar de luchthaven is het nog 1,5 uur rijden.
De verkeerde tas meegenomen
Als we een mooie plek in de bus hebben gevonden, horen we ineens iemand in paniek rondvragen. Blijkbaar heeft iemand de verkeerde koffer meegenomen vanaf de ferry. Omdat mensen alle kanten opgaan, is het lastig te achterhalen waar de koffer op dat moment is. We kunnen ook niet blijven wachten, want er zit een hele bus vol met mensen die hun vlucht moeten halen. Wij hebben gelukkig pas de volgende ochtend een vlucht, dus geen stress. Na wat geregel en gebel, is de koffer is nog niet terecht, maar de bus vertrekt alsnog. Dit is precies de reden waarom wij voortaan onze koffers en backpacks ‘markeren’ met stickers, lintjes of een kofferriem. Wij namen zelf ook bijna de verkeerde backpack mee op de luchthaven van Coron, Filipijnen. De blauwe reishoes waar Leon zijn backpack inzat, zag er namelijk precies hetzelfde uit als die van iemand anders. Wij hadden het geluk dat het betreffende stel dit al snel zag en naar ons toe kwam om te vragen of het wel onze tas was! Dit was trouwens niet de eerste keer, want Lizette haar koffer is ook al eens meegenomen door iemand anders bij aankomst op Schiphol Airport. Gelukkig ben je dan terug in NL en komt dat vaak wel goed. In Thailand kun je ervan uitgaan dat je de koffer niet meer terugziet…
Chillen in Bangkok
Vandaag hebben een vlucht van Surat Thani naar Bangkok (1,5 uur). We vliegen om 11.00 uur, dan kunnen we lekker rustig aan doen. Na het ontbijt pakken we onze backpacks in en rijden met een taxi in een klein kwartier naar de airport. Begin van de middag komen we aan in Bangkok, we hebben een kamer in een golfresort met groot zwembad geboekt. Hier hebben we al eerder geslapen en dat is ons toen prima bevallen. We gaan de stad niet meer in, maar gebruiken de twee dagen in Bangkok om te werken, sporten en te relaxen aan het zwembad. Over een paar dagen vliegen we terug naar Amsterdam met Emirates. We hebben extra beenruimte geboekt, zodat Leon wat comfortabeler kan zitten. Het is toch best een lange vlucht, totaal bijna 15 uur inclusief de tussenstop in Dubai.
Voor deze keer zit onze reis er bijna op en is dit het laatste verslag. We hopen dat je met veel plezier hebt meegelezen. Wil je op de hoogte gehouden worden van onze komende reizen, schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief.
Neem ook gerust een kijkje tussen al onze andere blogs, waar je veel informatie en inspiratie vindt over de tropische bestemmingen die we hebben bezocht, zoals de Filipijnen, Nieuw-Zeeland en Indonesië.
Wil je één of meerdere van onze reisverslagen nog eens teruglezen of heb je er een gemist? We hebben ze hieronder nog even voor je op een rijtje gezet.
Onze reis zit er voor deze keer weer op, we zijn benieuwd wat je ervan vond. Laat je hieronder nog een leuk berichtje achter? Een vraag mag natuurlijk ook. Gelukkig duurt het nooit lang tot onze volgende reis, waar we weer een reisverslag gaan bijhouden. Tot snel!
Liefs, Lizette & Leon
The Salty Beachbums
