YES, het tweede gastblog is een feit! Elke week kun je kennis maken met een reislustig persoon of koppel en krijg je een kijkje in hun leven. Momenteel is reizen nog steeds lastig en we hopen dat er snel verandering in komt. In de tussentijd kun je even wegdromen bij de reisverhalen en foto’s.
Dit keer maken we kennis met Mieke, die al meer dan drie jaar op reis is, momenteel op een tropisch eiland in de Filipijnen! Klinkt als een droom niet? Volg Mieke live op haar Instagram. Benieuwd naar haar avonturen? Lees dan snel verder….
Even voorstellen
De meeste mensen op reis / in het buitenland kennen mij als Miex (Mieke bleek nog al een lastige naam om uit te spreken in het buitenland😉). Ik ben 31 jaar, kom uit Limburg en ben inmiddels alweer 13 jaar kapster. Ik ben opgegroeid in een klein dorpje op het platteland. Mijn vader heeft een plantenkwekerij en mijn moeder is een ontzettend creatieve vrouw, die creativiteit heb ik zeker van haar. Ik ben een kapster in hart en nieren en heb 9,5 jaar met ontzettend veel plezier voor Francis gewerkt, een van de topsalons in Nederland.
Mijn passie voor reizen heb ik niet van mijn ouders haha. Deze passie ontstond meer dan tien jaar geleden; ik maakte mijn eerste reis zonder ouders toen ik 18 was. Ik besloot met mijn vriend van toen om drie weken te gaan backpacken in Thailand. Jong en naïef als we waren hebben we hier veel lessen geleerd, wellicht alle scams die je als beginnend backpacker tegen komt, hebben wij ervaren. Gelukkig ging het vaak om “te veel hebben betaald” en is ons niets naars overkomen. Als ik terugkijk op deze eerste reis, moet ik heel erg lachen om hoe onvoorbereid we waren. Wij gingen wel even naar Thailand om te backpacken hoor.
In die tijd ging je nog met de Lonely Planet en had je geen apps om je hostels onderweg te boeken etc. Contact met het thuisfront ging via de mail in een internet café. Het was een mooie eerste ervaring en daar kreeg ik de smaak te pakken. Over de jaren heen werden er meer verre reizen gemaakt, waaronder Indonesië (een favoriet) Cuba en Maleisië.
Eerste solo reis
In 2017 maakte ik mijn eerste solo reis naar Sri Lanka en vanaf deze reis veranderde er iets in mij. Ik was single na een relatie van tien jaar en besefte dat de wereld aan mijn voeten lag. Waarom zou ik niet gewoon op reis gaan voor een lange tijd? Wat heb ik te verliezen? Zou dit iets voor mij zijn? En zo niet, dan kan ik toch altijd weer een ticket terug naar huis boeken…
In Sri Lanka ontmoete ik veel backpackers die hetzelfde deden en dit gaf mij de inspiratie om dit zelf uit te proberen: ten slotte kon ik mijn werk mee op reis nemen en waren er nog genoeg plekken in de wereld die ik wilde bezoeken. Ik besloot bij thuiskomst alles op een rijtje te zetten en zes maanden later heb ik mijn (geliefde) baan opgezegd, de meeste bezittingen die ik had verkocht, en vertrok ik voor een onbepaalde tijd. The planless journey noemde ik het, met als mijn concept, The nomad hairdresser. Mijn kapperspullen reisde met mij mee, zodat ik onderweg backpackers kon voorzien van een nieuwe look.
Mijn eerste stop was Bangkok, na tien jaar was ik heel nieuwsgierig hoe ik Thailand opnieuw zou beleven, maar dit keer met veel meer ervaring. Ik heb in tien maanden Thailand, Myanmar, Vietnam, Indonesië en de Filippijnen bereisd. Daarna vloog ik naar Australië om het bekende working holiday fenomeen te beleven.
Wat voor type reiziger ben jij?
Tijdens het reizen heb ik ontdekt dat ik geen groepsreiziger ben en niet alles hoef te zien en doen wat iedereen doet. Ik vind het vooral fijn om de mensen, cultuur en natuur van een land beter te leren kennen. Uiteraard doe ik ook wel eens tripjes die iedereen maakt, de welbekende hoogtepunten van een land kun je niet altijd overslaan. Als ik het ergens fijn vind, blijf ik gewoon langer zodat ik meer kan zien van het land.
Wat ik altijd erg belangrijk vind, is de mogelijkheid om de kust te bezoeken: een mooie zee, fijne stranden en een groene omgeving. Rijstvelden, palmbomen, en een azuurblauwe zee trekken mij het meest. Ik kom graag in contact met de lokale mensen. Fijne gesprekken waar ik kan leren over hun cultuur en leven. Ik trok wel eens met andere backpackers op maar was hier vrij kieskeurig in; als ik geen fijne connectie met iemand heb, ga ik liever alleen op pad. Het leren kennen van de lokale mensen was voor mij belangrijker dan het rondhangen met een groep backpackers. Dit ontwikkelde zich tijdens mijn reis, ik heb mezelf echt leren kennen. Ik doe wat ik wil en vind het heerlijk om met niemand rekening te hoeven houden.
Waarom naar de Filipijnen?
De Filipijnen is mijn favoriete land in Azië. Van de tien maanden tijdens mijn reis in 2018, heb ik vier maanden doorgebracht in de Filipijnen. In 2020, net voordat covid de wereld stop zette, kwam ik terug in de Filipijnen om mijn lokale vrienden op te zoeken en te genieten van het eiland leven. Filipino’s zijn ontzettend gastvrij en makkelijk om mee te communiceren: voor velen is Engels een tweede taal. Ze nemen je gelijk op in hun familie of vriendenkring en ze laten je maar al te graag de cultuur en het Filipijnse leven zien. Ik kan er uren over vertellen, nog nooit heb ik een land met zo veel gastvrijheid bezocht. Ik voel mij hier altijd welkom, het is mijn tweede thuis!
Voor de Filipijnen krijg je een visa on arrival, dit kun je verlengen. Je kunt ook van tevoren online een visum voor 3 maanden aanvragen, als je weet dat je er toch een aantal maanden bent. Dit is een stuk voordeliger ook. Momenteel moet ik elke vier maanden mijn visum verlengen bij het immigratiebureau, maar dit gaat vrij snel en zonder problemen. Het kost je alleen wat centjes…
Sinds Covid zijn de Filipijnen niet open voor buitenlands toerisme. Al een jaar komen er hier dus geen nieuwe toeristen binnen. De overheid beschermd het land voor een grotere uitbraak dan dat ze aan zouden kunnen want het zorgsysteem is hier nou eenmaal bepekt. Binnen de Filipijnen zelf kun je inmiddels reizen, al is dit niet zonder gedoe en veel papierwerk. Ook kost dit je best wat geld, aangezien je voor veel bestemmingen een negatieve test moet laten zien. Er gaan momenteel ook weinig vluchten, waardoor vliegen duur is.
Een dag uit jouw leven
Ik sta meestal op tussen 06.00 en 08.00 uur, dit ligt er aan of we gaan surfen. Met een aantal vrienden bekijk ik de voorspellingen, waarna we bepalen waar en hoe laat er gesurft gaat worden. Vanaf 06.00 uur wordt er heen en weer geappt: “Ben je wakker? Er is geen wind, het ziet er naar uit dat de surf goed is, we gaan over een uur.” Of: “Ik heb de golven bekeken, het is niks vandaag, ga maar weer terug naar bed haha”
Samen met mijn partner drink ik altijd een kop koffie om wakker te worden, ik woon in een lokale buurt. Als ik uit het raam kijk, zie ik de zon schijnen. De kindjes van de buurt spelen regelmatig voor ons huis, vaak met muntjes of slippers. Ik scroll door mijn social media en check de platforms voor online banen. Als er gesurft wordt, maken we ons klaar en rijden we naar het strand voor wat ochtendgymnastiek. Als er geen surf is, doen we in de ochtend klusjes zoals boodschappen.
Na de lunch start ik vaak met werken, gemiddeld knip ik een aantal klanten per week en werk daarnaast online. Helaas kan ik hier niet rondkomen van mijn grootste passie, dus sinds vorig jaar ben ik gestart met het online werken. Ik gebruik mijn tijd momenteel om me te ontwikkelen in de digital nomad wereld. Ik ben dagelijks op zoek naar meer werk en ik neem de tijd om te ontdekken welke skills ik online leuk vind en waar ik meer over wil leren.
Tegen de avond wordt er gekookt en spreken we regelmatig af met vrienden. Mijn partner is muzikant, een aantal avonden per week speelt hij in een van de bars hier. Helaas is dit sinds vorige week weer even verboden door de Covid situatie maar vervelen doen we ons niet. We hebben hier gelukkig de vrijheid om bij elkaar op bezoek te kunnen.
Voor- en nadelen van het leven in de Filipijnen
Ik geniet ontzettend van de vrijheid en het invullen van mijn eigen uren/dag. Sinds ik in 2018 ben gestart met mijn planless journey, heb ik een enorme passie gekregen voor het surfen. Het is heerlijk dat ik een aantal dagen per week mijn dag kan starten met een surf sessie, heerlijk in de natuur. Ik ben geen sport mens, je zult mij niet vinden in een gym, dat is niets voor mij.
Het minder leuke waar je hier tegenaan loopt? Ik vind het soms lastig om te zien hoe de dieren, (honden en katten) hier verwaarloosd worden. Er zijn veel ongewenste honden en katten op straat. Dit is niet altijd de schuld van de mensen maar vooral door het gebrek aan geld en door de situatie waar het eiland inmiddels alweer een jaar in zit. Het steriliseren van een hond of kat kost hier rond de 100 tot 150 euro, dit kunnen de mensen hier niet betalen, en vooral nu niet. Puppy Puddle (een lokale organisatie) helpt waar ze kunnen en verzameld geld om twee keer per jaar een “mass spay / neuter clinic” te verzorgen, zodat de lokale mensen hun honden en katten voor niets kunnen laten steriliseren. Dit helpt voor in de toekomst maar dit neemt niet weg dat er momenteel nog genoeg “niet geholpen” honden en katten rond zwerven.
Een onverwachte onmoeting....
Ik heb eens een interview gedaan voor ABS CBN, een lokale nieuwszender hier in de Filipijnen. Ik was in San Juan La Union een klein surf dorpje in het Noorden van Luzon, ongeveer zes uur van Manila. Ik had een barber leren kennen die daar zijn eigen barbershop heeft en hij nodigde mij uit om voor een weekje samen te werken. Hij kon zelf geen dames knippen dus ik kon de haren van de meiden doen, hij wilde graag van mij leren. Andersom vond ik het erg interessant zijn barber style te ontdekken en hiervan te leren.
Op een middag kwam er een man (Caloi) naar de shop die mijn zag werken. Hij nodigde mij uit om in zijn shop in Baguio een dag te komen knippen. Baguio ligt in de bergen, ongeveer twee uur rijden van San Juan. Ik twijfelde een beetje omdat ik Caloi net had ontmoet. Na twee dagen wat gesprekken te hebben gevoerd en elkaar beter te kennen, besloot ik op zijn aanbod in te gaan: ik had Baguio nog niet gezien, dus vond het ook wel leuk om nog een andere stad te ontdekken.
Onderweg naar Baguio vertelde Caloi mij dat hij een interview had geregeld met de lokale nieuwszender. Hij heeft verschillende bedrijven en doet regelmatig een topic bij deze nieuwszender. Ik was helemaal verbluft en moest ook wel een beetje lachen. Ik dacht ach, we zullen zien wat er gebeurt. Het interview was uiteindelijk erg leuk en gemoedelijk. Enkele weken later, ik was inmiddels in Siargao (een ander eiland), werd het interview uitgezonden. Het was erg grappig om mezelf terug te zien op de Filipijnse tv. Mijn vrienden hier vonden het geweldig. Een ervaring die ik nooit had verwacht mee te maken en die ik nooit zal vergeten.
Veel engs heb ik niet echt mee gemaakt, wellicht een boottochtje op een wilde zee. Een van mijn surf ongelukjes was wel redelijk eng, ik zal je de details besparen maar er kwam veel bloed en een aantal hechtingen aan te pas.
Meest bijzondere ervaring
Haha, nou dat moet toch wel het huwelijksaanzoek zijn van mijn Filipijnse partner, inmiddels dus mijn verloofde. Het was tijdens mijn verjaardag vorig jaar oktober. Samen met een aantal vrienden vierde ik mijn verjaardag aan het strand in een van de resorts, waar een vriendin woonde op dat moment. In de Filipijnen vier je je verjaardag door een grote tafel met eten op te dekken, het liefst alles opgediend op een bananenblad. Iedereen staat om de tafel heen en eet met zijn handen van het bananen blad, “boodle fight” wordt dit genoemd. Er wordt gedronken, muziek gemaakt, soms karaoke gezongen en gelachen. Ik had iedereen verzameld om een groepsfoto te maken, het was tenslotte een lockdown verjaardag in de Filipijnen, dit wilde ik vast leggen. Op het moment dat iedereen klaar stond voor de foto, ging mijn partner op één knie; hij vroeg mij ten huwelijk en ontzettend verbaasd en lachend vroeg ik, ARE YOU SERIOUS?
Ook onze vrienden dachten dat dit een van zijn grapjes was, hij is nogal een grapjas namelijk. Maar hij was bloedserieus. Zijn ring was nog niet aangekomen door de lockdown situatie maar hij wilde het aanzoek perse op mijn verjaardag doen, dus had hij zelf een ring gemaakt van een gouden gitaarsnaar! Deze ring draag ik nu nog steeds en zal mij altijd dierbaar blijven door het verhaal erachter. Inmiddels zijn we alweer zes maanden verloofd en genieten we elke dag samen van ons eiland leven.
Let’s talk money
Hmmmm, ik ben niet iemand die geld en uitgaven heel erg bijhoud maar ik zal een grof overzicht geven. De huur van ons huis is ongeveer 125 euro per maand maar hiermee hebben we geluk. Het is een super basic huis maar door Covid wonen we hier al acht maanden zo goedkoop; normaal gesproken en in de toekomst zal de huur meer als het dubbele zijn.
Het eten zal ongeveer 60/70 euro per week zijn. Dit kan goedkoper als je veel instant noedels en uit blik eet, maar als je verse maaltijden wilt maken, ben je dit al snel kwijt. Als we surfen kost dit ons gemiddeld 2,50 per persoon voor de boot, of enkel wat benzine, dit ligt eraan waar we surfen. Met uitgaan betaal je ongeveer 1 euro per drankje en als we met vrienden drinken koop je een fles rum voor 2,50 haha. Verder heb ik nog altijd mijn Nederlandse zorg verzekering die kost mij zo’n 90 euro per maand.
Wij geven het meeste geld uit aan eten, al koken we meestal zelf. Als je elke dag buiten de deur eet, ben je nog meer kwijt. Ik denk dat er niet heel veel meer te besparen valt, wij leven al vrij simpel haha, je hebt hier ook niet veel nodig als je van de natuur wil genieten.
Tips voor de Filipijnen
In de Filipijnen is zoveel moois te zien en te beleven, het is een ontzettend gastvrij land en de connectie die je op kunt bouwen met de Filipino’s kan heel mooi zijn. Reizen kost je hier wel veel tijd en is niet heel goedkoop ten opzichte van andere Aziatische landen. Er zijn zo veel mooie plekken hier, ik heb nog lang niet alles gezien maar ik vind Palawan ontzettend mooi qua natuur: vooral de boottrips en het eiland hoppen. Ik raad je zeker aan om Siargao te bezoeken als je van een laidback eiland houdt. Het wordt de surf hoofdstad van de Filipijnen genoemd maar er is zoveel meer te beleven als dat!
Insider tip: maak vrienden met de locals zodat je zelf kunt ervaren hoe het leven hier is. Vooral na covid raad ik je aan om de lokale bedrijven en mensen te steunen en respecteren. Ik heb hier een Engelstalig artikel over geschreven, dit kun je terug vinden op mijn socials mocht je het interessant vinden hier meer over te lezen.
Covid heeft in elk land zijn impact op een andere manier. Hier zijn de mensen vooral financieel hard getroffen.
What’s next?
Plannen maak ik al een tijd niet meer. Ik denk dat velen van ons vorig jaar wel hebben geleerd dat plannen maken niet altijd werkt. Ideeën heb ik wel, ik zou graag mijn familie en vrienden weer opzoeken in Nederland, zodra het makkelijker wordt om weer te reizen. Dat is het eerste wat ik ga doen zodra het betaalbaar en zonder al te veel gedoe mogelijk is. Verder zie ik mijn toekomst voorlopig hier in Siargao, maar verder dan een jaar kijk ik nog niet momenteel. Wie weet kom ik ooit terug om in Europa te wonen, maar dan in Spanje of de Canarische eilanden. In ieder geval ergens waar de zee blauw is en het klimaat beter dan in Nederland 😉
Beste tip die ik kan geven is: sta open voor alles, plan niet teveel. Natuurlijk is het handig om te weten wat je graag wil doen en zien maar het is zo zonde om met een strikte planning te reizen. Laat de dingen meer over je heen komen en geniet van het moment. Ik heb de mooiste dingen meegemaakt omdat ik flexibel ben. Zorg daarnaast wel dat je goede beslissingen maakt en vertrouw op je instinct. Als iets niet goed voelt, is het vaak ook niet goed. Azië is relatief veilig maar overal in de wereld zijn er mensen die misbruik van je willen maken.
Hoe ziet je droomleven eruit?
Ik leef momenteel een versie van mijn droomleven. In de toekomst zou ik graag een stabieler inkomen genereren, gedeeltelijk met online werk. Daarnaast zou ik graag mijn eigen salon willen openen: mijn eigen creatieve bubbel, basic en minimalistisch maar waar mijn klanten een beleving krijgen in plaats van gewoon in knip- of kleurbeurt. Dit wil ik het liefste hier in de Filipijnen opzetten of in een Europees land met een goed klimaat en de zee om de hoek.
Momenteel probeer ik te ontdekken wat in de online wereld nou echt bij mij past, hierin wil ik mij dan verder ontwikkelen. Met een groter online inkomen kan ik gaan sparen voor die creatieve bubbel waar ik mijn passie in kwijt kan. Ik geef mijzelf hiervoor de tijd, want sommige dagen ben ik enorm geïnspireerd & gemotiveerd en sommige dagen zit alles tegen. En dat is oké, het is een proces en zal niet van de één op de andere dag gebeuren.
Now is no time to think of what you do not have, but work with what that there is - Ernest Hemingway
Zo, het tweede gastblog zit erop. Heb je het gastblog van vorige week al gelezen? We vinden het heerlijk om te lezen dat Mieke haar dromen werkelijkheid maakt, lekker outside the box! Benieuwd naar het volgende reisavontuur? Houdt ons blog in de gaten of volg ons op Instagram
Zit jij momenteel ook in het buitenland of op een tropische bestemming en wil je jouw verhaal delen met andere reisgekkies? Stuur ons dan een mailtje en wie weet staat jouw reisverhaal hier ook!
