Reisverslag week 2: Duiken, kaartspelletjes en jungletours

We zijn inmiddels al bijna drie weken in de paradijselijke archipel Raja Ampat, Indonesië. De dagen vliegen voorbij! We verblijven eerst een paar nachten in Corepen Homestay op Gam Island, waar we voornamelijk gaan duiken en relaxen. Daarna staat de planning nog open en zien we wel waar we belanden, “go with the flow”. In totaal hebben we een maand in Raja Ampat, genoeg tijd om weer veel mooie dingen te zien. Ga je mee op avontuur?

Momenteel zijn we drie maanden op reis door Indonesië. Natuurlijk delen we onze beste tips, routes en reisinformatie, maar willen ook onze persoonlijke ervaringen delen. Elke week geven we een update van onze avonturen, zodat je een beetje mee kan reizen. Laat gerust een leuk berichtje achter onder dit blog of volg ons op Instagram.

Corepen Homestay

De eerste nacht in onze overwater bungalow hebben we goed geslapen, om 05.00 worden we wakker door het gekrijs van papegaaien. Met een koffie-tje op onze veranda, beseffen we langzaam dat we weer terug zijn op onze droombestemming. Ik moet mezelf soms even knijpen om te kijken of het geen droom is haha! Klokslag 07.00 uur wordt het ontbijt geserveerd in de gezamelijke eetruimte, hier maken we verder kennis met de andere reizigers. Het is een gemixte groep, en verrassend genoeg zijn de meeste boven de 50 jaar. En natuurlijk ook Nederlanders, want die zitten werkelijk overal. Het fijne aan dit soort homestays is dat je al snel een klik hebt; iedereen houdt van duiken, natuur en reizen.

Vandaag besluiten we om een rustdag te nemen. Leon leest een boek in onze hangmat en ik wandel over het strand om tropische schelpen te verzamelen. Ondanks dat we weinig uitvoeren, gaat de tijd aardig snel. Bijna iedereen is gaan duiken, we spreken ze pas weer tijdens de lunch en bekijken alle mooie foto’s en filmpjes van de onderwaterwereld. Morgen gaan we ook duiken, we kunnen echt niet wachten! In de middag doen we een dutje, daarna snorkelen we het huisrif. Het is nog steeds erg mooi, maar we zien wel dat het koraal de afgelopen 6 jaar wat is afgetakeld. Naast al het kleurrijke koraal, komen we een aantal (niet gevaarlijke) zwartpunt rifhaaien tegen en een schildpad. Ik kan echt uren in het water blijven, je weet nooit wat je tegenkomt.

Duiken in Raja Ampat

De volgende ochtend maken we ons klaar voor onze eerste duikdag. Het passen van een wetsuit is altijd een hele work-out; gelukkig duurt het niet lang voordat we in het water liggen. Camera mee? Check. Duikbril en vinnen? Check. De rest van de duikspullen wordt klaargezet door het behulpzame personeel. Na ongeveer 20 minuten varen bereiken we de eerste duikplek, het water is niet kraakhelder, maar dat komt door het vele plankton dat momenteel aanwezig is. Met de plankton komen grote zeedieren zoals walvishaaien en mantaroggen. Fingers crossed!

Het is een makkelijke duikplek zonder al teveel stroming, zodat we weer even kunnen inkomen. Onze laatste duik was ongeveer een jaar geleden in de Filipijnen. Mioskun Reef is erg mooi, met een mix van harde en zachte koralen en enorm veel vis. Ik weet soms niet meer waar ik mijn camera op moet richten, een school barracuda’s, een fel naaktslakje of een voorbij zwemmende schildpad? Gelukkig heeft Leon een GoPro mee, dus we kunnen beiden zoveel mogelijk vastleggen op foto en video. Na de eerste duik varen we naar een klein eiland dat zo uit een reismagazine lijkt te komen. Een wit zandstrand, turquoise zeewater en wat bomen voor schaduw. Hier houden we een uur pauze, met koffie, thee en lekkere snacks zoals watermeloen en brownies. Daarna varen we naar de tweede duikplek: Friwen Wall. Dit is een “muur” vol sponzen en koralen, de foto’s geven je een idee van hoe prachtig het eruit ziet. We genieten volop van de enorme diversiteit van al het zeeleven in Raja Ampat.

Na de tweede duik varen we terug naar de homestay, de lunch staat al klaar. In de middag is er nog een mogelijkheid om te duiken, en zelfs een nachtduik, maar wij vinden twee duiken per dag wel genoeg. Na de lunch is het weer tijd voor een rustmoment. Rond 16.00 uur eten we wat gebakken banaan (pisang goreng), hebben we leuke gesprekken en spelen spelletjes. Na het avondeten blijven we meestal nog twee uurtjes hangen aan de eettafel, maar daarna is het toch echt bedtijd. Soms kijken we een film op Netflix, al valt Leon bijna altijd al na een kwartier in slaap haha. De dagen erna zien er een beetje hetzelfde uit: ontbijt, twee duiken, lunch, relaxen, kletsen, diner, spelletjes spelen en slapen. Natuurlijk is er genoeg afwisseling, want elke dag gaan we naar andere duikspots en er komen ook regelmatig nieuwe mensen aan. Helaas hebben we nog geen mantaroggen gezien, maar dat komt vast goed.

Hike naar het uitkijkpunt

Na 5 dagen achtereen duiken, vinden we het tijd voor een rustdag. Het andere Nederlandse koppel vertelde over een korte hike naar een uitkijkpunt, die willen we vandaag gaan doen. We vertrekken meteen na het ontbijt, want de zon is al fel en de luchtvochtigheid hoog. In onze tas zit een camera, drone, verrekijker, fles water, zonnebrand en muskietenspray. De hike duurt zo’n 15 minuten, en gaat dwars door de jungle. Overal om ons heen horen we vogels zingen, maar ze zien is een stuk lastiger. Onderweg kruipen er kleine hagedissen over de boomwortels, fladderen vinders om ons hoofd en loopt er een colonne termieten over het pad. Stilstaan in de jungle is geen goed idee, de muggen weten ons meteen te vinden. Eenmaal boven zijn we compleet bezweet, en ploffen neer op de boomstam bank die daar staat. We kijken uit over een baai met mangroven en heuvels, helaas is het wat bewolkt, waardoor de kleuren minder goed uitkomen. Maar alsnog een prachtig gezicht, met helemaal niemand in de buurt. Met de verrekijker spotten we enkele tropische vogels en zelfs een grote haai. Na een uurtje lopen we weer terug naar de homestay, dat briesje bij het strand is toch wel erg lekker!

In de namiddag zien we ineens een groepje mensen naar een boom staren. Wat blijkt? Er zit een cuscus in! Dit een soort gevlekte buidelrat, die alleen in deze regio voorkomt. Best bijzonder dat je ze in het wild ziet. Ik pak meteen mijn camera erbij en probeer wat goede shots te maken.

Op avontuur in Batanta

We hebben nog twee dagen voordat we naar een nieuwe homestay moeten. Ik heb een aantal favoriete homestays opgeschreven, maar die zitten helaas al vol. Dat is het nadeel van flexibel reizen, soms lukt het niet om last-minute meer iets te boeken. Althans, niet de homestays met de meeste goede beoordelingen. Geeft niets, want er zijn er genoeg. Zo hoorden we via het andere NL koppel over een homestay op Batanta Island met mantaroggen voor de deur! Volgens hen was de eigenaar van deze homestay een apart geval, maar hebben ze het wel erg naar hun zin gehad en unieke ervaringen meegemaakt. Gelukkig is er nog plek, en kunnen we 7 nachten blijven. De laatste twee dagen op Corepen vullen we met strandwandelingen, snorkelen en vliegen met onze drone. N 9 nachten zijn wel klaar voor wat nieuws.

Batanta adventure homestay

De volgende ochtend hebben we genoeg tijd om onze spullen in te pakken, want we vertrekken pa sna de lunch naar Batanta. Na het afscheid van de homestay eigenaren Maria en Sandi, het personeel en andere reizigers, stappen we in een kleine longtailboat. De zee is wat ruiger dan gehoopt, dat zorgt soms voor wat spannende momenten. Alleen al de gedachte dat de boot ergens omkiept met al je spullen, midden op zee…. Gelukkig komen we na 1,5 uur varen veilig aan op de homestay in Batanta. De eerste indruk is goed, een verborgen baai met diverse eilanden, koraalrif en kraakhelder water. We hebben de enige overwater bungalow geboekt (de rest staat op het strand), maar tot onze verbazing zien we dat er al iemand in zit. Na de vriendelijke begroeting van eigenaar Hans (de homestay wordt gerund door de broers Hans en Nico, dit zijn hun echte namen), verontschuldigt hij zich meteen dat de overwater bungalow nog bezet is. No worries, we kunnen er vanaf morgen in en slapen dan 1 nacht in een bungalow aan het strand. We zijn de moeilijkste niet, dus maken er verder geen probleem van.

We gooien onze spullen in de bungalow en duiken meteen het water in om te snorkelen. Wel waarschuwt Hans ons voor de stroming, die nogal sterk aanwezig kan zijn. Die sterke stroming is ook de reden waarom er hier mantaroggen voor de deur zwemmen. Later in de middag worden we met een bootje vlakbij het “manta cleaning station” (hier hangen ze vaak rond) in het water gedropt, maar kunnen ze niet vinden. De stroming is super sterk, er valt niet tegenop te zwemmen. Wij zijn goede zwemmers, maar komen bijna niet vooruit. Licht teleurgesteld, maar we hebben nog 6 nachten en bijna iedereen heeft ze al eens gezien, dus het moet lukken!

In de avond maken we verder kennis met de rest van de reizigers in deze homestay. En hoe kan het ook anders, er zijn maarliefst 4 Nederlanders en een Duits koppel van rond de 60 jaar. We raken ook aan de praat met eigenaar Hans, met zijn dreadlocks lijkt hij eerder op een rastafari dan een local uit Papoea. We komen er al snel achter dat Hans alles met een korreltje zout neemt; hij maakt continue grapjes en begint keihard te lachen op zelfs de meest serieuze vragen. Het is erg aanstekelijk, hij is dan ook de gangmaker van het eiland.

Snorkelen met mantaroggen

De volgende ochtend doen we weer een poging om de mantaroggen te zien. Praktisch gezien zou je vanaf de bungalow ernaartoe kunnen snorkelen, maar halverwege zit een kanaal met flinke stroming. Dus brengt iemand van de lokale familie ons weer naar de mantaspot. Voorzichtig laten we ons in het water zakken, bang om de manta’s weg te jagen. In eerste instantie zien we ze niet, maar na enkele minuten doemt er ineens een zwarte schaduw in het blauwe water op. Het is een enorme zwarte mantarog, met een spanwijdte van wel 5 meter!

De manta lijkt zich niet veel van ons aan te trekken en zweeft rustig door het water. Even later zien we nog twee mantaroggen en worden we omringd door deze elegante reuzen. We maken tientallen foto’s en filmpjes van dit magische moment, het is als een droom die uitkomt. Na een half uur met de manta’s snorkelen, laten we ze met rust. Terug in de bungalow praten we nog even na, wat een geweldige ervaring.

Mangrove tour – op zoek naar slangen

Aan het einde van de dag gaan we samen met Hans, de Duitse vrouw en een van de Nederlanders, op zoek naar bijzondere vogels en pythons in de mangroven. In een kleine boot varen we over de zee naar een ingang in de mangrove; het water is hier glashelder. De mangroven zijn een belangrijk onderdeel van het ecosysteem, kleinere dieren schuilen hier en groeien op. Zodra ze groot genoeg zijn, zwemmen ze uit naar zee. We varen over de kronkelende rivier dwars door het mangrovegebied en komen uit bij een groot meer midden in de jungle. Het voelt bijna als de Fata Morgana attractie van de Efteling haha! Hans tuurt al een tijdje aandachtig naar de bomen, op zoek naar een slang. We hoorden van andere reizigers dat hij ze maar al te graag wil ‘vangen’ om ze van dichtbij te laten zien. Tot onze verbazing weet hij nog een slang te vinden ook, bovenin het bladerdek. “Zal ik hem uit de boom halen?” vraagt hij meteen. Wij geven aan dat dit van ons niet hoeft, maar alsnog klimt hij in de boom en begint heftig de tak te schudden waar de slang op rust. Deze valt er ineens uit, een paar meter voor onze boot!

Hans klimt snel uit de boom en springt weer bij ons in de boot. “Kijk, daar zwemt ie!” roept hij. Vervolgens zet hij langzaam de achtervolging in, zodat we de slang beter kunnen zien. De python – van bijna 3 meter lang – zwemt sierlijk naar de kant. Hans zijn handen jeuken blijkbaar om de slang te pakken, maar we weten hem gelukkig te overtuigen dit niet te doen. Van een afstandje kijken we hoe de slang omhoog kruipt en een plek vindt tussen de rotsen, waar hij zich oprolt. We dobberen daarna nog geruisloos door de baai, en luisteren naar het gezang van de vogels (en het gekrijs van de zwarte kaketoes). Een heel bijzondere plek.

Duiken bij Bantanta & Dayan Island

De volgende dag staan er weer twee duiken op de planning. De ‘duikshop’ bij deze homestay is een stuk eenvoudiger. Ze hebben niet eens wetsuits en een handjevol vinnen / flippers. Leon besluit om toch niet mee te gaan, tijdens zijn laatste duik was hij duizelig en hij voelt zich nog niet helemaal de oude. We hebben inmiddels wel geleerd om altijd naar je lichaam te luisteren, en duiken maakt best een behoorlijke impact. Ik ga wel mee, en kan gelukkig een wetsuit lenen van de Duitse vrouw. Zij wilde wél duiken, maar werd de dag ervoor ineens verkouden (dan kun je ook niet duiken).

De duikspots liggen allemaal op hooguit een paar minuten varen. Om 09.00 stap ik in de boot met nog twee anderen en voor we het weten, liggen we al in het water. De duikspullen zijn van mindere kwaliteit, en ik hoop dat er zich geen problemen voordoen. Gelukkig gaat het prima, en zien we de mooiste koralen, kleurrijke slakjes en als kers op de taart ook nog mantaroggen! Na de eerste duik varen we terug naar de homestay, vanwege het getij en stromingen, doen we de tweede duik tussen 14.00 en 15.00 uur. Deze is qua zicht een stuk minder (hooguit 5 – 7 meter), al zitten we toch met onze neus op het koraal en zien we genoeg, zoals een relaxte tapijthaai en mini zeepaardjes.

Na de tweede duik is het tijd voor rust, we chillen lekker in de hangmat, lezen een boek en kletsen op de veranda. Na het avondeten spelen we potjes uno en domino met onze medereizigers tot 22.00 uur. Daarna gaan we naar onze bungalow om te slapen, aangezien we vaak rond 06.00 alweer wakker zijn. De volgende drie dagen zien er een beetje soortgelijk uit: ontbijt, duiken, lunch, rust, duiken, rust, diner en spelletjes spelen / muziek maken. Leon gaat nog steeds niet duiken, hij wil het risico niet nemen dat hij weer duizelig wordt. Ik zit inmiddels aan mijn 100ste duik!

De laatste dag op Batanta

We zitten hier alweer een week, wat gaat de tijd toch snel. Ondanks dat we een lokale simkaart hebben, is er amper bereik. Wonder boven wonder komt de betaling via de app Wise (aanrader) wel aan, want om zoveel cash geld mee te nemen is bijna niet te doen. De laatste dag voelt een beetje dubbel; we hebben het hier erg naar ons zin, maar zijn ook wel toe aan wat nieuws.

We vertrekken de volgende ochtend vroeg naar de volgende homestay: Beser Bay. Hier zijn we 6 jaar geleden ook al eens geweest, al zagen we op recente foto’s dat de houten bungalows inmiddels een flinke upgrade hebben gekregen. Na het ontbijt nemen we afscheid van de rest, Hans gaat met ons mee de boot op. Het voordeel van vroeg varen is dat de zee spiegelglad is, er zijn geen golven. Het is ongeveer een uurtje varen in deze kalme condities. Onderweg zien we ineens iets uit het water springen, het is een groep dolfijnen! We varen er naartoe, maar ze zijn helaas nogal verlegen. Vlakbij Beser Bay varen we nog bijna tegen een koraalrif aan…. Op nog geen 50 cm voor de scherpe koralen komt de boot tot stilstand. Phoeeh! Hans legt uit dat hij een ‘marker/ paal’ had gemist, die aangeeft dat er een rif ligt. Gelukkig loopt het goed af, elke dag is hier een avontuur haha!

Dat was het weer voor nu! Ik hoop volgende week weer een blog / update te kunnen geven. Internet is – als het goed is – bij Beser Bay een stuk beter. We zijn erg benieuwd wat je van dit reisverslag vindt, laat vooral een berichtje voor ons achter, vinden we leuk! Wat we nog meer van plan zijn? Na 5 nachten bij Beser Bay, varen we terug naar Sorong, op het vaste land van Papoea. Hier moeten we (helaas) verplicht een paar dagen blijven om ons visum te verlengen. Zodra dit is gebeurt, vliegen we door naar de Molukken.

Reisverslag week 2: Duiken, kaartspelletjes en jungletours