Op naar het volgende reisverhaal: een nieuw gastblog staat weer voor je klaar! Elke week kun je kennis maken met een reislustig persoon of koppel en krijg je een kijkje in hun leven. Momenteel is reizen nog steeds lastig en we hopen dat er snel verandering in komt. In de tussentijd kun je even wegdromen bij de reisverhalen en foto’s.
Vandaag volgen we het reiskoppel Jody & Sander, ook wel The Dutch Nomads genoemd; ze zijn al sinds september 2019 werken ze locatie onafhankelijk en reizen wanneer ze willen. Je kunt ze live volgen op Instagram én op hun eigen reisblog. Benieuwd naar hun avonturen? Lees dan snel verder….
Even voorstellen
Hoi! Mijn naam is Jody en samen met mijn vriend Sander reizen we de wereld over. Ik ben al jaren ‘besmet’ met het reisvirus. Hoewel mijn ouders nooit avontuurlijke reizigers waren (lees: met de bus naar de Spaanse costa’s in de zomervakantie ;-)) vond ik het toen al heerlijk om in de zomer weg te gaan. Daarna heb ik de opleiding MBO toerisme gedaan en tijdens mijn HBO opleiding commerciële economie heb ik vijf maanden stage gelopen in Valencia, Spanje. Ik vond het zo zonde dat ik dat niet had gedaan tijdens mijn opleiding toerisme dat ik besloot om alsnog te gaan.
Vanaf het moment dat wij een relatie kregen in 2012 zeiden we tegen elkaar dat we na mijn studie een lange reis zouden gaan maken. Sander werkte inmiddels al een aantal jaren als projectmanager. De jaren naderden en zoals je dat misschien zelf wel herkent werden die plannen uitgesteld. We werden meegenomen in de waan van de dag, ik kreeg mijn eerste baan en er gebeurde niet zoveel buiten de drie weken in de zomervakantie op reis. We bezochten dan landen zoals de Westkust van de Verenigde Staten en New York, Peru, Jordanië, Gambia en het hele Middellandse Zee-gebied.
Zelf actie ondernemen
Toen we beseften dat er niets zou veranderen als we zelf geen actie ondernamen, wisten we dat het anders moest. November 2017 werd onze datum dat we drie maanden zouden gaan rondreizen. Beiden konden we onze baan behouden en vanaf 1,5 jaar daarvoor begonnen we maandelijks een bedrag opzij te zetten om de reis te bekostigen.
Zo gezegd, zo gedaan en we begonnen aan onze reis door Zuid-Oost Azië. Dubai, Thailand, Myanmar, Cambodja, Vietnam, Maleisië en Singapore hebben we in die drie maanden bezocht. Een fantastische reis! Wel merkten we tijdens die reis al dat het tempo hoog was en waren we totaal niet uitgerust waren door alle indrukken. Eenmaal terug in Nederland vielen we best wel in een gat en besloten we al snel dat we niet nog 40 jaar zo door wilden gaan: keihard werken, 40 uur per week als de standaard, weinig vrijheid en maar een paar weken per jaar vrij. We hadden al gehoord van de term ‘digital nomads’ en besloten hier onderzoek naar te doen. We wilden namelijk reizen, ons nuttig voelen en dit als levensstijl hanteren.
Een locatie onafhankelijke baan
Dit keer pakten we het beter aan: we prikten een einddatum en werkten vanaf daar terug. Dit keer stelden we de beslissing niet vooruit, maar we namen wel genoeg tijd om alles voor te bereiden, zoals het verkopen van Sanders appartement. Sinds september 2019 zijn wij beiden freelancer (ik als SEO copywriter en Sander heeft zijn eigen webshop) en reizen, wonen en werken we locatie-onafhankelijk. In de zomermaanden in Nederland, tijdens de koudere maanden in een warmere omgeving. De bestemmingen die we sinds 2019 hebben bezocht:
- Bali
- Chiang Mai, Thailand
- Laos
- Koh Samui
- Koh Phangan
- Portugal
- En momenteel Mexico
Wat voor type reizigers zijn jullie?
Voorheen vond ik het erg leuk om naar landen te gaan waar mensen tijdens vakanties niet zo snel naartoe gaan. Denk aan Peru, Jordanië, Myanmar en Laos. Nu we locatie-onafhankelijk werken is het belangrijk dat er een goede wifi-verbinding is en dat de basis goed is om een ritme op te bouwen. Dat vind ik soms wel lastig: ik wil de ‘onontdekte parels’ zien maar dat is soms lastig te combineren. Beiden vinden we een warm klimaat lekker (vooral ik), liefst aan zee en goede werkomstandigheden.
Op reis tijdens Covid
We zaten afgelopen najaar in Portugal toen ook daar de restricties strenger werden en het steeds kouder werd. Ik wilde al langer naar Mexico toe maar Sander stond niet meteen te springen. Toen we zagen dat er geen verplichte quarantaine was en je zes maanden visumvrij kan blijven, was voor ons de keuze uiteindelijk snel gemaakt. We zijn via Lissabon en Parijs gevlogen. Volgens mij moet je nu een negatieve test overhandigen als je via Parijs vliegt, maar dat is ons bespaard gebleven.
Veel mensen denken dat er niets mogelijk is, maar dat is niet waar. Kijk naar wat wel mogelijk is en bekijk dan voor jou of je de eventuele consequenties (testen, quarantaine) waard vindt. Je kunt nog steeds je vrijheid nemen als jij dat wilt.
Werken als (parttime) digital nomads
Doordeweeks gaat Sander z’n wekker om 6 uur af en die van mij om 6.45. Sander mediteert, schrijft op hoe hij zich voelt of wat hij die dag wilt bereiken terwijl ik me nog een keertje omdraai. Momenteel zit ik in de fase dat ik begin met stretchen of Yin yoga op een matje. Dat helpt m’n pijnlijke rug los te maken.
Beiden beginnen we rond 8 uur ‘s ochtends met werken tot een uurtje of 12.30, dan gaan we lunchen. Na de lunch krijg ik meestal een dipje, dus ben ik minder productief. Dan ga ik wat werkzaamheden doen waar ik minder over hoef na te denken (het schrijfwerk doe ik in de ochtend) of ik neem een duik in het zwembad. Afhankelijk van hoeveel deadlines ik heb, deel ik m’n dag in. Sander werkt meestal de hele dag omdat zijn webshop nog meer in de opstartfase zit en dit het moment is om te investeren.
Het dagelijks leven in Mexico
Op maandag en dinsdag doe ik mijn schrijfwerk (blogs en landingspagina’s voor klanten schrijven om organisch beter vindbaar te worden). Vaak werk ik dan ook vanuit koffietentjes, Sander eigenlijk altijd vanuit huis. Woensdag werk ik aan mijn eigen bedrijf (m’n eigen site updaten of werken aan mijn webshop die ik als ‘side business’ heb) en op donderdag en vrijdagochtend bel ik met klanten. Dat beperkt ik het liefst zo veel mogelijk en plan ik op een dag, in verband met het tijdsverschil. ‘s Ochtends ben ik het meest productief terwijl dat voor mij het enige moment is om met klanten in Nederland te bellen.
‘s Avonds kook ik zelf of gaan we eten halen. In Azië kookten we nooit, daar is het zó goedkoop en in de curry’s zitten lekker veel groenten. Het goedkope eten hier in Mexico is niet echt voedzaam en voor iemand die geen vlees eet soms uitdagend 😉 Daarom kook ik af en toe ook zelf. Doordeweeks zijn we vrij braaf en liggen we rond een uurtje of tien in bed, soms kijken we nog een serie ‘s avonds of zitten we lekker buiten. In de weekenden trekken we er regelmatig op uit en bezoeken we andere plekken of gaan lekker naar het strand toe.
Voor- en nadelen van het reizen
Ik ervaar enorme vrijheid. Los van of je in het buitenland zit of niet, je kan je eigen uren indelen. Ben ik minder productief? Dan stop ik met werken en haal ik het de volgende dag in. In het begin kwam daar soms wat schuldgevoel bij kijken maar inmiddels weet ik ook dat ik het op productieve dagen in de helft van de tijd doe.
Een uitdaging is de wifi-verbinding. Als die slecht is, kost dat enorm veel energie en dat is erg frustrerend. Daarom proberen we ook altijd een plek voor een langere tijd vast te leggen en vooraf te checken of de verbinding echt goed is. Het tijdsverschil is soms lastig om te bellen met klanten, maar uiteindelijk komen we daar altijd uit. Mijn klanten weten dat ik in het buitenland ben en stellen zich daar ook flexibel bij op. En de huidige situatie maakt het ook minder erg dat ik videobel.
Een doodenge reiservaring
Het engste wat we hebben meegemaakt is een hike in Khao Sok, Thailand. Normaal boekten we altijd een avond van tevoren een verblijfplaats maar nu besloten we op de bonnefooi naar het dorp te gaan. We zagen een leuk hotel en boekten een hotelkamer. Khao Sok is een groot natuurpark en we besloten dat ‘t tijd werd om wat actiefs te ondernemen. De eigenaar had twee hikes: een hike van een paar uurtjes via het begin van het park, of een uitgebreide hike die de hele dag zou duren en je dieper de jungle in kon gaan. Iets zwaarder, maar voor jonge mensen zoals wij moest dat geen enkel probleem zijn. En meer kans om apen te zien!
We besloten dat te doen en werden ‘s ochtends vroeg opgehaald. De start was al meteen heftig: via de bossen klommen we naar boven. Vijf kilometer lang liepen we alleen maar opwaarts, om daarna vijf kilometer te dalen (en dat was al pittig, stel je een jungle voor met dichte begroeiing, wortels die uitstaken en je evenwicht houden). De gids vroeg steeds tussendoor of we de waterval wel wilden zien. We dachten, ja, daarvoor zijn we toch hier gekomen?!
Wat er niet bij was gezegd, was dat we die waterval eerst af moesten klimmen. 80 meter naar beneden langs glibberige stenen zonder beveiliging (en klimervaring).
Hij zei toen we daar stonden “ik denk niet dat dit goed gaat, maar we hebben ook geen andere keuze”. Lekker bemoedigende woorden. Stonden we dan met knikkende knietjes. Toch maar naar beneden gegaan onder de bemoedigende woorden van de gids “haha, je moet bijna huilen he?” (niet dus). Na een uur stonden we zonder kleerscheuren beneden maar met m’n enkels vol met bloedzuigers, ook dat nog. Doodeng.
Daarna moesten we “nog even de rivier door” (lees: acht kilometer over stenen door een stroming lopen). Toen we bijna bij de ingang waren kwamen we eindelijk weer wat mensen tegen die dus de “gewone” trip hadden gedaan. En toen we bij de uitgang kwamen (wat de ingang voor de normale trips was) zaten daar de apen. Het huilen stond me nader dan het lachen, maar achteraf is het wel een grappig verhaal. Alleen: nóóit meer.
Dit vergeten we nooit meer....
Voedselvergifiting in Cambodja! We waren al een week of zes aan het backpacken en aten eigenlijk altijd op straat. We besloten een keer uit te pakken en gingen naar een Libanees restaurant in Otres Beach (Sihanoukville). Ze hadden een open keuken en de eigenaar was super vriendelijk. Een van de nettere restaurants waar we tot dan toe hadden gegeten.
We hadden ons eten gedeeld en gingen redelijk op tijd naar bed. Ik werd ‘s nachts wakker met enorme hartkloppingen, zweten en ik voelde gelijk: dit is niet goed. Voor je beeldvorming: we sliepen op een matras op de grond met alleen een ventilator in een houten tentje boven en deelden toiletten en douches beneden. Als de wiedeweerga sprintte ik naar beneden maar ik zal je het exacte tafereel op het toilet besparen ;-). Ik liep terug naar boven maar durfde eigenlijk niet meer terug te gaan liggen. Dus ik pakte mijn telefoon en appte naar Sander dat ik beneden lag, als hij me zocht. Tien minuten later sprintte hij voorbij: hetzelfde leed voltrok zich daar.
Een onrustige nacht
Zo hebben we de hele nacht een beetje doorgekabbeld en kregen we nog van mensen die ‘s nachts terugkwamen van hun stapavond ORS zodat we niet uitdroogden. De volgende dag kon ik bijna niet meer bewegen en kwam m’n hele maaginhoud eruit als ik rechtop ging zitten. De kamer was geboekt voor anderen die avond dus we moesten verkassen. Met pijn en moeite hebben we onze backpacks gevuld en heeft een tuktukchauffeur alles voor ons ingeladen en ons 50 meter verder bij een ander hotel afgezet.
Ondertussen is hij ook voor ons onze paspoorten gaan halen die nog bij de ambassade lagen voor ons visum naar Vietnam. Best een tricky move, maar op dat moment wilden we alleen maar overleven. Gelukkig kwam alles goed en hadden we in ons nieuwe verblijf airco, twee eigen eenpersoonsbedden en een airco die op 16 graden kon. Halleluja! Na twee dagen dacht de eigenaar dat er twee andere mensen uit de kamer kwamen, want we zagen er ineens een stuk fitter uit. Moraal van het verhaal: eet lokaal ;-)!
Let’s talk money
Wij gebruiken zelf de app TravelSpend om onze kosten in bij te houden. Voor het dagelijks leven hebben we een dagbudget van 30 euro per dag, met twee personen. Dat geldt alleen voor eten, drinken en leuke dingen. Vliegtickets, accommodaties en verzekeringen zitten hierbij niet inbegrepen. Voor accommodaties houden we 500 euro per maand aan, daar zitten we in Mexico iets boven (rond de 600-650 euro per maand nu gemiddeld). Grofweg komen we dan op dit schema uit per maand:
- Dagelijks leven: 500 euro p.p.
- Accommodatie: 300 euro p.p.
- Verzekeringen en andere vaste lasten: 200 euro p.p.
- Vliegtickets en andere privé uitgaven: 100 tot 200 euro p.p.
Zoals je ziet geven we bijna niets uit aan bijvoorbeeld kleding of materialistische zaken. Laptops schaffen we zakelijk aan en andere materialen zitten bijvoorbeeld ook aan die andere privé uitgaven gekoppeld. De app TravelSpend geeft een goed beeld wat je uitgeeft, je categoriseert je uitgaven namelijk. Zo zagen we toen we net begonnen we veel tijdens het uitgaan uitgaven aan drankjes, dus dan kan je daarop aanpassen. Besparen kan je doen door meer lokaal te eten, niet teveel aan materialisme te hechten en een verblijf voor minimaal een maand vast te leggen. Daarnaast kun je ook besparen met CashbackXL.
Meld je aan voor CashbackXL; als je bent ingelogd en je bestelt op een bepaalde webshop, krijg je een klein deel van het aankoopbedrag terug. Van spullen tot verzekeringen en hotels.
Reistips voor Mexico
Wij vinden Mexico heerlijk! Maar dat komt ook wel omdat we hier op dit moment veel vrijheid voelen. We hebben de afgelopen 3,5 maand in Playa del Carmen vertoefd, buiten corona zou ik daar niet zo snel zo lang zitten. Maar voor nu was het perfect: weinig restricties, goede werkomstandigheden en een prima uitvalsbasis om andere plekken te bezoeken. Valladolid, Mérida, Chichén Itzá, Isla Mujeres, Isla Holbox (ultieme favoriet!) en Bacalar mag je zeker niet missen. Leer meer over de Maya-cultuur in Mérida. Boek een zeiltocht over het meer van Bacalar en kies voor een huisje aan het water.. genieten!
Bezoek zeker een paar cenotes, dat zijn kraters door meteorietinslagen die gevuld zijn met water waar je heerlijk kan zwemmen en mooie plaatjes kan schieten. Je hebt ze alleen in Oost Mexico (Yucatan/Quintana Roo omgeving). Meestal vind je ze langs de weg in de bossen, maar er is er ook eentje in het centrum van Valladolid. Onze favoriet! Het is zo’n contrast, een prachtig uitzicht en de goedkoopste (we betaalden 30 pesos p.p, wat iets meer dan een euro is).
What’s next?
Geen plan is het beste plan! Zeker nu is het lastig om plannen te maken. We staan op het punt om naar West-Mexico te vliegen omdat dit nog een iets meer onontdekt stukje is. Puerto Escondido: het Tulum (plaatsje aan de oostkust in Mexico) van tien jaar geleden. Daarna is het de bedoeling om weer even naar Nederland te gaan, weer even terug naar familie en vrienden mits de maatregelen oké zijn.
Veel mensen denken dat hieraan een einddatum zit, maar dat zit het wat ons betreft niet. Dit is voor ons echt een levensstijl. Misschien wel over een paar jaar op een andere manier met een vaste basis in Nederland of een ander land, maar de vrijheid die we nu ervaren willen we nooit meer opgeven. We zien wel wat er mogelijk is, maar Zuid-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland, Taiwan en Zuid-Afrika staan nog hoop onze lijst. De hele wereld dus, haha.
De beste tips voor andere reizigers
Jordanië en Thailand zijn tot nu toe onze favoriete bestemmingen. Maar kies vooral voor een bestemming die jou leuk lijkt en niet omdat het leuk ‘op de gram’ staat. Je maakt die reis voor jezelf en voor niemand anders dus ga niet ergens heen omdat anderen zeggen dat dat zo gaaf is, maar kijk waar jij op ‘aan’ gaat.
Als je je leven omgooit: plan die datum, want anders stel je het uit. Zeg niet: ik ga “ooit” die reis maken, maar hang er een concreet doel aan en bepaal hoeveel je moet sparen bijvoorbeeld. Daarnaast is voor ons materiaal steeds minder belangrijk en ervaren we meer vrijheid door het reizen met alleen handbagage.
Hoe ziet jullie droomleven eruit?
Op deze manier blijven reizen en werken, met uiteindelijk een vaste basis zoals een bed en breakfast in Spanje waar we zelf een deel van het jaar verblijven. Wij denken zeker dat we ons droomleven werkelijkheid kunnen laten worden, we zijn al hard op weg. We steken vooral veel tijd en energie in onze bedrijven, zonder dat we inleveren op een vrij leven. Op dit moment speelt het voor ons nog niet om opnieuw een huis te gaan kopen (waar dan ook) maar wellicht in de toekomst. Dat komt wel op ons pad. Voor nu genieten we en plukken we het leven iedere dag.
Lijkt het leven als digital nomad jou ook wel wat? Net als Jody en Sander kun jij die stap maken, plan een datum en ga ervoor! Benieuwd wie er in het volgende gastblog verschijnt? Houd ons blog in de gaten of volg ons op Instagram
Zit jij momenteel ook in het buitenland of op een tropische bestemming en wil je jouw verhaal delen met andere reisgekkies? Stuur ons dan een mailtje en wie weet staat jouw reisverhaal hier ook!
