WOEHOE, het 3e gastblog alweer, we krijgen zoveel toffe reisverhalen binnen! Elke week kun je kennis maken met een reislustig persoon of koppel en krijg je een kijkje in hun leven. Momenteel is reizen nog steeds lastig en we hopen dat er snel verandering in komt. In de tussentijd kun je even wegdromen bij de reisverhalen en foto’s.
Voor deze week hebben we het reiskoppel Rick & Laura Louise het hemd van het lijf gevraagd; ze zijn al sinds 2019 op reis en momenteel in Spanje met hun camper. Je kunt ze live volgen op hun Instagram. Benieuwd naar hun avonturen? Lees dan snel verder….
Even voorstellen
Hoi, wij zijn Rick en Laura. In november 2019 besloten wij al onze spullen te verkopen, het huis weg te doen en op reis te gaan met een backpack. We waren ook nog eens net getrouwd. Dus dit was onze huwelijksreis! Zo gezegd, zo gedaan. Na vijf maanden door Europa en India te hebben gereisd, moesten we terug. We zijn zo ver mogelijk over land gereisd. Van Wenen via Boedapest, naar Bulgarije. Vooral een maand liften door Turkije was te gek. Van Georgië zijn we vervolgens naar India gevlogen, waar we nog 3 maanden zijn geweest. Toen kwam corona. Net op het punt dat we naar Nepal wilden vliegen.
Op reis met een camper
Eenmaal terug in Nederland hebben we een mini-camper omgebouwd. De Fiat Doblo noemden we Dobby en was heel knus. Alles zat erin: een lekker bed, uittrekbare lades om te koken en genoeg ruimte voor al onze spullen. Voor ons was het een luxe omdat we een backpack gewend waren. Op deze manier zijn we bijna 10 maanden weer door Europa gaan trekken. We zijn lang in Duitsland geweest, wat verrassend mooi was. Tijdens de wintermaanden zijn we door Spanje en Portugal gaan reizen. Overwinteren hadden we het jaar ervoor in India gedaan. En ik moet zeggen: dat is toch wel heel fijn! De zee, de zon en het lekkere Spaanse leven. De maatregelen werden daar pas vanaf december strenger. Waardoor we nog vaak konden genieten van een biertje op het terras.
Eind januari werden we benaderd door iemand op Instagram. Zij en haar vriend hadden interesse in onze kleine minicamper. Waarop we de beslissing namen om zelf dan voor een grotere camper te gaan. Nu hebben we sinds kort een Mercedes Benz D100 uit 1992. We hopen eind deze maand richting de UK te gaan. Ondertussen voelt het reizen niet meer als iets tijdelijks. We wonen de meeste maanden van het jaar in onze camper. We werken als digital nomads. Rick heeft een outdoorbedrijf en ik ben freelance tekstschrijver en online yogadocent.
Wat voor type reizigers zijn jullie?
Wij plannen onze reizen nooit. Als je je laat leiden door je planning mis je een hoop moois. Daarnaast hebben we ook een hekel aan toeristische hotspots. Ik vind duurzaamheid, mensen- en dierenrechten heel belangrijk. En waar veel toeristen komen, worden deze punten vaak vergeten. Denk aan tochten met of op dieren, souvenirs die onder verkeerde omstandigheden zijn gemaakt of mensen die veel te lange dagen maken. En dat gebeurt echt niet alleen in Azië. Ook in grote delen van Europa gaat dat mis. Daarom houden wij meer van lokale bestemmingen. Rechts afgaan als iedereen links gaat. Eten bij een lokaal restaurant en winkels met zelfgemaakte producten of voedingswaar sponsoren in plaats van nog een magneet voor op je koelkast kopen.
Ik klink misschien als een activist. En dat zou ik ook nog wel als een compliment zien. Maar ik hoop vooral mensen te inspireren om voorbij de toeristische plekken te gaan. Als je je planning moet volgen is er daarnaast ook geen ruimte voor spontane ontmoetingen of van die plekken waar je weken kunt blijven. Voor iedereen die lang op reis gaat: je neemt jezelf en je eigen patronen mee. Neem de tijd om te reizen, dan maken de bestemmingen eigenlijk niet uit.
Door je reis niet tot in de details te plannen, krijg je meer vrijheid in je hoofd. Iets waar ik als yogadocent natuurlijk voor sta.
Hoe kom je op reizen in een camper?
We hadden afscheid van iedereen genomen in november 2019 alsof we ze twee jaar niet zouden zien. Misschien zouden we wel ergens blijven hangen op de wereld. We wisten het allemaal niet, want we hadden niets gepland. We waaien nog steeds met de wind mee. Maar toen waren we na 5 maanden alweer thuis, door corona. We waren zo verdrietig, maar als we er nu op terugkijken hebben we nog steeds de reis gemaakt die we wilden. We wilden ontdekken wat onze talenten waren en hoe we een vrij leven vorm konden geven.
We zakten naar het zuiden omdat we een kleine camper hadden. Waarbij je ook veel buiten moest zijn, simpelweg omdat het te klein was. We lieten ons dus vooral leiden door de zon. Als het kouder werd, zakten we weer verder af. Totdat we in Portugal aan kwamen. Toen we terugreden naar Duitsland om onze nieuwe camper op te halen, hadden we gedacht dat het moeilijker zou zijn. Maar we zijn niet aangehouden. Ook niet in Spanje en Portugal, tijdens de maanden die we daar hebben doorgebracht. Ik vind het belangrijk dat je je aan de regels van het land houdt. Dat is het minste dat je kunt doen. Ook zijn we veel mensen tegengekomen die met je willen praten over complottheorieën. Dat past waarschijnlijk wel bij die vrije geest. Toch staan wij wat betreft corona met beide voeten op de grond. Ik heb journalistiek gestudeerd, dus ga graag de discussie aan.
Ook Rick, mijn man, weet een hoop. Toch vind ik het soms vermoeiend dat het altijd over corona moet gaan. Of het lastig is om te reizen tijdens Covid? Ik denk dat wij op reis minder mensen zagen dan als we in Nederland hadden gewoond. Het wordt denk ik vooral lastig als je na twee weken vakantie terug naar Nederland moet. Daar hebben wij natuurlijk geen last van.
Een dag uit jullie leven
Het lekkerste moment vond ik als we de deur van de camper opendeden. Vaak piepte het zonlicht dan naar binnen. De wind van de zee in combinatie met de warmte van het dekbed. Ook in de winter kon het in Spanje nog wel fris zijn in de ochtend. Zodra de zon op was, gingen we eruit om yoga te doen en te mediteren. Aan de achterkant konden we een tafel uitschuiven en we hadden heel kleine stoeltjes. Zo zaten we altijd als eerste buiten van alle camperaars. En we gingen ook als laatste naar binnen ’s avonds. Deze momenten zal ik in de nieuwe camper wel missen. Al kun je zelf natuurlijk altijd naar buiten gaan om te genieten van de rust. In de nieuwe camper hebben we alle ruimte en een vaste tafel. Het ontbijt blijft wel mijn favoriete moment van de dag. De ochtendzon in combinatie met een kopje koffie. Hemels! Alle tijd om rustig op te starten. De laptop openklappen betekent aan de slag.
We wandelen elke dag zeker twee of drie keer. Perfecte manier om fit te blijven. Ik bak daarnaast mijn eigen brood in mijn Omnia-oven. Daar zijn we in Spanje mee begonnen, omdat het bruine brood daar zo vies en duur is. Het leven in een camper is simpel. Onze reisblog heet dan ook niet voor niets Simply Nomads. Dat simpele leven is waar ik zo van houd. Het is rustig, je bent op zoek naar mooie plekken. Je bereidt je voeding voor en je houdt je ecologische voetafdruk zo klein mogelijk. Je hebt water nodig, eten, een plek om te staan en soms wat internet. Het is niet spannender dan dat.
Voor- en nadelen van reizen (met een camper)
Op dit moment is het enige negatieve dat we onze familie en vrienden minder zien. Er worden heel veel baby’s geboren in onze omgeving en die zie je opgroeien door middel van foto’s. Al zit ook daar wel weer een positieve kant aan. Als we in Nederland zijn, nemen we voor iedereen de tijd. Slapen we voor de deur en is het contact meer intens. Maar het neemt niet weg dat we allebei familiemensen zijn en we veel geven om onze vrienden. Dat is een gemis. Al spreken we iedereen veel via de telefoon, wat een uitvinding is dat.
Een onaangename verrassing
Er is ooit een keer bij ons ingebroken. Gelukkig was er niets meegenomen, doordat we goede beveiliging in de bus hadden. Iemand had aan de achterkant de deur opengebroken. Over het bed geklommen en daarmee het alarm gelukkig geactiveerd. Het gebeurde in Spanje en we hadden juist rekening gehouden met waar we de auto zouden neerzetten. Het slot was geforceerd en gelukkig hadden we alles van waarde mee.
In een soort wanhoopspoging om toch nog iets mee te nemen, had degene het dashboardkastje geopend. Daar lagen alleen nog -schone- onderbroeken die ik moest maken. Het vervelendste vonden we dat we net het beddengoed hadden verschoond. En dat er überhaupt iemand in ons kleine huisje was geweest. Dus we hebben een soort ritueel gehouden om de energie van de persoon eruit te krijgen. Een gek dansje om de auto om vooral ook ons hoofd weer blij te krijgen.
Uiteindelijk dankbaar dat alles er nog was en dat dit dan de keer moest zijn dat er werd ingebroken. We konden op een camping de deur maken. Simpel en zelfbedacht door een munt te verlijmen op de achterdeur. Zodat in het vervolg niemand meer op deze manier in de bus kon. Nog een paar extra alarmen gehaald, want die werkten sowieso. We hebben ons nooit onveilig gevoeld.
Bijzondere ervaring
Onze nieuwe camper is prachtig op ons pad gekomen. We stonden op een plek waar we weer bij toeval terecht waren gekomen. Hier ontmoette we Sam. Een Nederlander in een Duitse camper. Een Mercedes Benz D100. Precies de camper die wij nu hebben. We waren opslag verliefd op zijn camper. De indeling, de retro-look waar we sowieso gek op zijn en het was de eerste camper waar Rick in kon staan. Dit was onze camper. We aten met zijn drieën en we keken voor de grap eens op de Duitse marktplaats. Daar vonden we onze huidige camper.
Al was het nog steeds een grapje. We gingen toch niet zomaar onze mini camper verkopen? Aan wie dan überhaupt? Wie is er ook zo gek om zo klein te wonen? Precies dezelfde avond kreeg ik een bericht op Instagram, ik maak geen grapje. Er was een stel die interesse had in onze camper. We hebben de kans gelijk gegrepen. Zij hebben onze mooie, met liefde gebouwde camper een paar weken geleden overgenomen.
Sam, de jongen van de andere camper, heeft ons geholpen om onze nieuwe camper te kopen. Alles ging tenslotte in het Duits. Dat was zo fijn! Uiteindelijk hebben we de camper naar zijn hond vernoemd. Bernie de Benz. Alles op één avond. En alles op gevoel gedaan. En het is allemaal helemaal goed gekomen haha!
Let’s talk money
Leven in een camper is natuurlijk goedkoper dan een huurhuis. Maar gratis is het niet. Wij kunnen met 1000 euro per maand rondkomen. Dan beleggen we zelfs nog een gedeelte van ons geld. We sparen voor onvoorziene uitgaven en we kunnen hier mee betalingen voor onze websites doen. Daarnaast hebben we spaargeld natuurlijk. In geval van nood kunnen we hiermee ook rondkomen. Maar in principe verdienen we nu meer dan dat we nodig hebben.
Per maand hebben we een huishoudportemonnee van 300 euro. Hiervan doen we boodschappen, halen we gas en doen we de was. Wij eten vegetarisch en soms veganistisch, dit scheelt je een hoop geld wat betreft boodschappen. Goede koffiebonen vind ik belangrijk en in het weekend doen we vaak ergens koffie buiten de deur met een taartje.
Cadeaus van de bruiloft
Voor excursies en etentjes hebben we nog een heel leuke pot. Namelijk cadeaus van onze bruiloft. Ook onze bruiloft was budget, maar het was het leukste feestje óóit! Alles zag er mooi uit en we hebben daarmee echt laten zien dat we met weinig iets moois kunnen maken. Eigenlijk zoals ons leven nu ook is. We wilden geen cadeaus, want we hadden juist alles weggedaan. Daarom hadden we gevraagd om dingen die we kunnen doen onderweg! Denk aan excursies, uiteten of een mooie accommodatie.
Door corona gaat die pot minder snel dan we hadden gedacht. Maar het blijft leuk en ons het idee geven dat we nog steeds op huwelijksreis zijn. Daarnaast hebben we een budget voor benzine. Niet meer dan 250 euro per maand. Met de vorige camper konden we uit met 150 euro. We reden dan ook helemaal niet zoveel. De nieuwe camper is groter en ouder, dus daarom 250 euro. Het is ook lekker voor jezelf, we doen rustig aan.
Tip: De apps Grip en Buddy kunnen we zeker aanraden. Hiermee houd je letterlijk grip op je geld en op je spaarrekeningen.
Wat maakt het reizen (in een camper) zo bijzonder?
Wij kunnen het reizen door Europa absoluut aanbevelen. Wat ik net al zei over reizen: het maakt niet uit waar je heen gaat. Want je neemt jezelf mee. Ik ben blij dat we onze reis niet op pauze hebben gezet of dat we zeiden: “Nou, dit was het dan”, toen we eerder terug moesten naar Nederland. Door te reizen geven we onszelf de tijd. De tijd om elkaar nog beter te leren kennen. We zijn 7 jaar bij elkaar en nu 1 jaar getrouwd. Maar we kunnen heel goed bij elkaar zijn. Zitten 24/7 op elkaars lip. Dat alleen al kan ik iedereen aanraden. Ga met de liefde van je leven een tijd op reis. Al is het 3 maanden. Al is het door Europa. Een nieuwe plek, nieuwe bestemmingen, nieuwe mensen. Je leert zoveel over jezelf en over elkaar. Die tijd pakt nooit iemand je meer af.
Ga lekker struinen, zonder plan! Vroeger, toen mensen op ontdekkingsreis gingen, wisten ze ook nog niet wat ze aan de andere kant van de wereld zouden treffen. Ze hadden ideeën, misschien verhalen gehoord. Maar ga het zelf ontdekken!
What’s next?
Voorlopig zijn we nog niet van plan om dit op te geven. Zolang er geld binnenkomt, zolang de grenzen openblijven. En zolang we het leuk vinden, gaan we door. Als één van ons twee zegt: ik ben er klaar mee, gaan we op zoek naar een nieuwe manier van wonen. Vrijheid is heel belangrijk voor ons, dat hebben we geleerd. We hebben ook geleerd dat we van niets ons thuis kunnen maken.
Onze ‘trouwring’ is dan ook: thuis bij jou. In het Nepalees. Daar zijn onze plannen ontstaan om te gaan reizen. Net voordat we naar Nepal zouden gaan, voor de tweede keer, moesten we terug naar Nederland. We hebben niets op de planning staan. Maar als de wereld weer wat rustiger is, willen we terug naar India en Nepal. Deze landen (en het eten) hebben ons hart veroverd.
Hoe ziet jullie droomleven eruit?
Dit is ons droomleven! Zolang we persoonlijk blijven groeien, blijven onze dromen ook groeien. Dat weet ik zeker. We hopen meer stabiliteit te krijgen uit de online trainingen die we hebben gemaakt. En mijn freelance-opdrachten zijn behoorlijk constant, dus we hebben een luxe positie. Tijd, middelen en ideeën. Wat wil een mens met een droom nog meer?
De beste tips voor andere reizigers
De belangrijkste tip die ik heb is: ga vooral. Wij hadden eerst 20.000 euro gespaard. Toen we na 5 maanden terugkwamen hadden we nog 16.000 euro over. Reizen is niet duur. Je moet vooral gewoon gaan. Je kan jezelf saboteren als je zegt: eerst werken, eerst het huis verkopen, eerst de kinderen van school. Er is altijd iets waardoor je het spannend vindt om te gaan. En dat is het ook. Maar er is altijd een plan B of een oplossing voor als het niet werkt.
Toen wij terugkwamen na 5 maanden zochten we ook direct naar een oplossing. En nog steeds kom je vaak kleine problemen tegen. Het water is op, je moet gas bijtanken, het regent 4 weken. Vaak is het even zoeken maar dan vind je wel een oplossing. En hoe goed voel je je daar na? Je hebt het gedaan, het ging even fout maar er was weer een oplossing.
Zoals verwacht loopt alles anders, dat is onze slogan. En er is altijd een oplossing. Deze twee mantra’s zeggen we heel vaak. Je kan altijd een huisje boeken, naar een camping gaan voor een warme douche of om te gaan eten. Je wordt sowieso creatief en flexibel van reizen.
Krijg je na het lezen van dit blog ook zo’n zin om met een camper op pad te gaan? Wij hebben zelf ook een jaar in een camper gereisd in Nieuw-Zeeland, nog steeds één van de gaafste ervaringen EVER. Benieuwd naar het volgende reisavontuur? Houdt ons blog in de gaten of volg ons op Instagram
Zit jij momenteel ook in het buitenland of op een tropische bestemming en wil je jouw verhaal delen met andere reisgekkies? Stuur ons dan een mailtje en wie weet staat jouw reisverhaal hier ook!